1. Korinta 13

₁Vaikko mun vel sártnošin olbmuid ja eŋgeliid gillii, muhto mus ii livčče ráhkisvuohta, de mun livččen dušše čuoddji biellu dahje skilaideaddji divga. ₂Vaikko mus vel livččiige profehtastallanattáldat ja dovddašin buot čiegusvuođaid ja buot dieđu, ja vaikko mus livččii buot osku nu ahte sáhtášin sirdit váriid, muhto ii livčče ráhkisvuohta, de mun in livčče mihkkege. ₃Vaikko mun juogadivččen gefiide buot iežan opmodaga ja vaikko divttášin boaldit iežan dolas, muhto mus ii livčče ráhkisvuohta, de dat ii livčče munnje maninge ávkin.

₄Ráhkisvuohta lea gierdavaš, ráhkisvuohta lea láđis. Ráhkisvuohta ii gáđaš, ii rámohala iige čeavlástala, ₅ii meannut unohasat, ii bivdde iežas ávkki, ii dat suhta, ii muitte baháid maid lea gillán, ₆ii illut vearrivuođa dihte, muhto illuda duohtavuođa dihte. ₇Ráhkisvuohta gillá buot, osku buot, doaivu buot, gierdá buot.

₈Ráhkisvuohta ii noga goassege. Muhto profehtastallan nohká, gielaiguin sárdnun jaskkoda, diehtu šaddá duššálažžan. ₉Min diehtu lea váilevaš ja profehtastallan lea váilevaš, ₁₀muhto go boahtá ollis, de jávká dat mii lea váilevaš.

₁₁Go mun ledjen mánná, de mun sárdnon nugo mánná, mus lei máná miella ja máná jurdagat. Muhto go mun rávásmuvven, de mun hilgon dan mii gullá mánnávuhtii. ₁₂Dál mii oaidnit dego speadjalis, nugo árvádusa, muhto oktii mii oaidnit muođus muhtui. Dál mu áddejupmi lea váilevaš, muhto oktii dat lea ollis, nugo Ipmil dovdá mu ollásit.

₁₃Dál bissot dát golbma: osku, doaivu ja ráhkisvuohta. Muhto stuorimus dain lea ráhkisvuohta.