1. Johannes 2

₁Mánážiiddán, mun čálán didjiide amadet suddudit. Muhto jos muhtun sudduda, de mis lea Áhči luhtte bealušteaddji, Jesus Kristus, gii lea vanhurskkis. ₂Son lea dat oaffar mii soabaha min suttuid, ii dattetge dušše min, muhto oppa máilmmi.

₃Das mii ipmirdit ahte leat oahppan dovdat su, go mii doallat su báhkkomiid. ₄Gii dadjá ahte dovdá su iige dattetge doala su báhkkomiid, dat lea gielástalli, iige duohtavuohta leat su siste. ₅Muhto su siste gii doallá su sáni lea Ipmila ráhkisvuohta duođaid šaddan ollisin. Das mii diehtit ahte mii leat su siste. ₆Dat gii dadjá ahte bissu su siste, lea ieš geatnegas eallit nu mo son elii.

₇Ráhkkásiiddán, dat maid mun čálán didjiide ii leat ođđa báhkkon, muhto boares báhkkon mii dis lea leamaš juo álggu rájes. Dát boares báhkkon lea dat sátni maid dii lehpet gullan. ₈Dattetge lea dat maid mun čálán didjiide ođđa báhkkon; dan čájeha sihke su ja din eallin. Dasgo seavdnjadas gáidá ja duohta čuovga juo báitá. ₉Dat gii dadjá ahte lea čuovgasis, muhto vašuha vieljas, lea ain seavdnjadasas. ₁₀Dat gii ráhkista vieljas, bissu čuovgasis iige su siste leat mihkkege mii jorralahtášii. ₁₁Muhto dat gii vašuha vieljas, lea seavdnjadasas. Son vádjola seavdnjadasas iige dieđe gosa manná, dainna go seavdnjadas lea čuovggahuhttán su čalmmiid.

₁₂Mun čálán didjiide, mánážiiddán: Din suttut leat ándagassii addojuvvon su nama dihte.

₁₃Mun čálán didjiide, áhčit: Dii dovdabehtet su gii lea leamaš álggu rájes.

Mun čálán didjiide, nuorat: Dii lehpet vuoitán Bahá.

₁₄Mun čálán didjiide, mánážiiddán: Dii lehpet oahppan dovdat Áhči.

Áhčit, mun čálán didjiide: Dii lehpet oahppan dovdat su gii lea leamaš álggu rájes.

Nuorat, mun čálán didjiide: Dii lehpet gievrrat, Ipmila sátni bissu din siste, ja dii lehpet vuoitán Bahá.

₁₅Allet ráhkis máilmmi alletge dan mii lea máilmmis. Jos muhtin ráhkista máilmmi, de Áhči ráhkisvuohta ii leat su siste. ₁₆Dasgo dat mii lea máilmmis, dat masa oažži anistuvvá, masa čalmmit anistuvvet ja goargadis eallin, ii boađe Áhčis muhto máilmmis. ₁₇Ja máilbmi duššá anistumiinis, muhto dat gii dahká Ipmila dáhtu, bissu agálaččat.

₁₈Mánážiiddán, dál lea maŋimuš áigi. Dii lehpet gullan ahte Antikristus lea boahtimin, ja ollu antikristusat leatge juo boahtán. Das mii diehtit ahte lea maŋimuš áigi. ₁₉Min searvvis sii leat boahtán, muhto sii eai lean min olbmot. Jos sii livčče leamaš min olbmot, de sii livčče bisson min searvvis. Muhto nu fertii boahtit albmosii ahte ii oktage sis lean min olmmoš. ₂₀Muhto dat gii lea Bassi lea vuoidan din, ja dii buohkat dovdabehtet duohtavuođa. ₂₁In mun čále danne go dii ehpet dovdda duohtavuođa, muhto danne go dii dan dovdabehtet ja diehtibehtet ahte duohtavuođas ii boađe mihkkege giellásiid.

₂₂Gii dalle lea gielástalli jos ii dat gii biehttala ahte Jesus lea Kristus? Dat olmmoš lea antikristus gii biehttala Áhči ja Bártni. ₂₃Das gii biehttala Bártni ii leat Áhččige, muhto das gii dovddasta Bártni lea maiddái Áhčči. ₂₄Diktet dan maid lehpet gullan álggu rájes, bissut din siste. Jos dat maid dii lehpet gullan álggu rájes, bissu din siste, de maiddái dii bissubehtet Bártni ja Áhči siste. ₂₅Ja dán son ieš lea lohpidan midjiide: agálaš eallima.

₂₆Dán mun čálán didjiide daid birra geat dáhttot din čádjidahttit. ₂₇Muhto din siste bissu dat vuoiddadus maid lehpet ožžon sus, ehpetge dii dárbbaš guđege oahpahusa. Su vuoiddadus oahpaha didjiide buot – dat sárdnu duođa iige giellása. Dahket nugo dat lea din oahpahan: Bissot su siste.

₂₈Mánážiiddán, bissot su siste, vai mii sáhttit leat roahkkadat go son almmustuvvá eatge dárbbaš gáidat heahpanemiin go son boahtá. ₂₉Go dii diehtibehtet ahte son lea vanhurskkis, de dii maiddái áddebehtet ahte juohkehaš gii eallá vanhurskásit, lea riegádan Ipmilis.