2. Samuelgirji 11

₁Go maŋit jagi fas lei dat áigi go gonagasat vulget soahtat, de David vuolggahii Joaba ja su olbmáid ja oppa Israela soahtat, ja sii stajidedje ammonlaččaid eatnama ja birastahtte Rabba. David ieš orui Jerusalemis. ₂Muhtin eahkeda go David lei lihkkan oađđinsajistis ja váccašii gonagasa šloahta dáhki alde, de son oinnii nissona gii lei lávggodeamen. Nisson lei hui čáppat. ₃David vuolggahii áirasa dihtoštit gii nisson lei, ja sutnje muitaluvvui: “Son lea Batseba, Eliama nieida, hetlaš Uria áhkká.” ₄De David vuolggahii áirasiid viežžat Batseba, ja son bođii su lusa. Nisson lei aiddo buhtásmuvvan, ja David veallái suinna. De nisson máhcai ruktosis. ₅Nisson šattai áhpeheapmin, ja son bijai Davidii sáni: “Mun lean áhpeheapmin.”

₆Dalle David bijai sáni Joabii: “Vuolggat mu lusa hetlaš Uria.” Joab dagai nu. ₇Go Uria bođii, de David jearai sus ságaid Joabii ja su soahteolbmáide ja mo soahti manai. ₈De David dajai Uriai: “Mana ruktosat, vai beasat bassat julggiid.” Uria vulggii šloahtas, ja gonagas vuolggahii su maŋis skeaŋkka. ₉Muhto Uria ii mannange ruktosis, muhto veallánii šloahttašilljui gonagasa bálvaleddjiid searvái. ₁₀Go David gulai ahte Uria ii lean mannan ruktosis, de son dajai sutnje: “Donhan boađát mátkkis. Manne don it mannan ruktosat?” ₁₁Uria vástidii: “Árka ja Israela ja Juda olbmát orrot gođiin, ja mu hearrá Joab ja su olbmát leat soahtesiiddas rabas meahcis. Manašingo mun dalle ruktosan borrat, juhkat ja veallát áhkáinan? Nu duohta go don ealát, de mun in daga dan.” ₁₂David dajai Uriai: “Oro dás vel otná beaivvi, ihttin mun luoittán du vuolgit.” De Uria orui Jerusalemis dan beaivvi ja maŋit beaivvi. ₁₃David bovdii su borrat ja juhkat ja jugahii su gárremiidda. Muhto eahkedis Uria veallánii fas sadjásis gonagasa olbmáid searvái iige mannan ruktosis.

₁₄Maŋit iđida David čálii reivve Joabii ja sáddii dan Uria mielde. ₁₅Reivii son čálii: “Divvot Uria ovddimussii gokko soahti lea garraseamos, ja geassádehket dasto ieža su luhtte, vai son časkojuvvo jámas.” ₁₆Go Joab birastahtii gávpoga, de son divui Uria dasa gokko diđii vašálačča jálumus soahteolbmáid leat. ₁₇Go ammonlaččat bohte gávpogis soahtat Joabiin, de muhtin Davida olbmát gahčče, ja maiddái hetlaš Uria gottáhalai. ₁₈Joab vuolggahii áirasa muitalit Davidii soahteságaid. ₁₉Son gohčui áirasa ná: “Go leat muitalan gonagassii mo soađis manná, ₂₀de son sáhttá moaráhuvvat ja dadjá: ‘Manne dii manaidet soahtat nu lahka gávpoga? Ehpetgo diehtán ahte vašálaččat báhčet muvrra alde? ₂₁Gii gottii Tebesis Abimeleka, Jerubbešeta bártni? Muhtun nisson bálkestii muvrra alde millogeađggi su oaivái, nu ahte son jámii. Manne dii manaidet nu lahka muvrra?’ Daja dalle: ‘Maiddái du bálvaleaddji, hetlaš Uria, lea jápmán.’”

₂₂Áirras vulggii, ja go son bođii Davida lusa, de son muitalii visot nugo Joab lei gohččon. ₂₃Áirras dajai: “Vašálaš lei gievrrat go mii ja fallehii min giettis, muhto mii ájiimet sin ruoktot gitta gávpotpoartta rádjái. ₂₄Dalle dávgebáhččit báhče du olbmáid muvrra alde, ja soapmásat gahčče. Maiddái du bálvaleaddji, hetlaš Uria, jámii.” ₂₅Dalle David dajai áirasii: “Cealkke Joabii ná: ‘Ale divtte dán ášši váivvidit iežat, miehkkihan goddá fargga ovtta, fargga nuppi. Soađa roahkkadit gávpogiin ja duššat dan.’ Roahkasmahte su dán láhkai.”

₂₆Go Uria áhkká gulai ahte su boadnjá lei gahččan, de son doalai beallelažžasis váidalusaid. ₂₇Go moraštanáigi lei vássán, de David vieččahii su šloahttasis. Son šattai Davida áhkkán ja riegádahtii sutnje bártni. Muhto dat maid David lei dahkan, lei bahá Hearrá čalmmiin.