1. Mosesgirji 32

₁Jakob manai ain ovddos, ja su ovddal bohte Ipmila eŋgelat. ₂Go Jakob oinnii sin, de son dajai: “Dát lea Ipmila siida.” Ja son gohčodii dan báikki Mahanajimin.

₃Jakob vuolggahii áirasiid iežas ovdal vieljas Esau lusa Seirii Edoma eatnamii ₄ja gohčui sin dadjat Esaui: “Hearrážan, ná dadjá du bálvaleaddji Jakob: ‘Mun lean orron Labana luhtte ja ádjánan doppe gitta dássážii. ₅Mun lean ožžon vuovssáid ja áseniid, sávzzaid ja gáiccaid, šlávaid ja šlávvanissoniid. Dál mun bijan dutnje dán sáni ja bivddán gávdnat árpmu du čalmmiin.’” ₆Go áirasat máhcce Jakoba lusa, de sii muitaledje: “Mii deaivvadeimmet vieljainat Esauin. Son lea dál boahtimin du ovddal, ja sus leat mielde njeallječuođi olbmá.” ₇Dalle Jakob ballagođii ja suorganii sakka. Son juogadii dan joavkku mii sus lei, ja maiddái smávvaomiid, stuorraomiid ja kamelaid guoktin joavkun, ₈dasgo son jurddašii: “Jos Esau falleha nuppi joavkku ja časká dan, de nubbi joavku veadjá beassat báhtui.”

₉Jakob rohkadalai: “Áhččán Abrahama Ipmil ja áhččán Isaka Ipmil, Hearrá, don gii celket munnje: ‘Máhca iežat eatnamii ja sogat lusa, de mun divttán dutnje geavvat bures.’ ₁₀Mun in leat ánssášan dan stuorra árbmugasvuođa ja oskkáldasvuođa maid don leat čájehan bálvaleaddjásat. Dasgo mun mannen Jordana rastá dušše soabbi gieđas, ja dál mus leat guokte joavkku. ₁₁Gájo mu vielljan Esau gieđas! Mun balan ahte son goddá mu ja min buohkaid, velá etniid ja mánáidge. ₁₂Muhto don leat cealkán: ‘Mun divttán dutnje geavvat bures ja dagan du náli eatnagin dego mearragátti sáttočalmmit mat eai leat lohkamis.’”

₁₃Ja Jakob orui das dan ija. Dasto son rátkkii iežas opmodagas attáldahkan vielljasis Esaui ₁₄guoktečuođi gáicca ja guoktelogi bohká, guoktečuođi njiŋŋelas sávzza ja guoktelogi viercca, ₁₅golbmalogi njamaheaddji kamela ja daid várssáid, njealljelogi gusa ja logi vuovssá, guoktelogi njiŋŋelas ásena ja logi ásenore. ₁₆Son attii daid bálvaleddjiidasas, guđege ealu sierranassii, ja dajai sidjiide: “Mannet mu ovdal ja dollet buori gaskka guđege ealu maŋis!” ₁₇Son gohčui vuosttaš ealu vuojeheaddji: “Go mu viellja Esau boahtá du ovddal ja jearrá dus gean bálvaleaddji don leat, gosa leat mannamin ja gean lea dat eallu maid leat vuojeheamen, ₁₈de vástit: ‘Dat leat du bálvaleaddji Jakoba. Dat lea vuolggahuvvon attáldahkan hearrásan Esaui, ja Jakob ieš lea boahtimin min maŋis.’” ₁₉Seammá láhkái son gohčui maiddái nuppi ja goalmmáda ja buot earáid geat vuojehedje ealuid: “Ná dii galgabehtet sárdnut Esaui go deaivvadehpet suinna. ₂₀Dadjet maid: ‘Du bálvaleaddji Jakob lea boahtimin min maŋis.’” Jakob oainnat jurddašii: “Mun soažžudan su attáldagaiguin mat mannet mu ovdal, vai son livččii munnje ustitlaš go moai deaivvadetne.” ₂₁Nu bálvaleaddjit vulge doalvut attáldagaid su ovdal, muhto ieš son orui dan ija siiddas.

₂₂Dan seammá ija Jakob válddii mielddis áhkás guoktá, goappaš šlávvanissoniid ja oktanuppelohkái bártnis ja manai gálabáikkis Jabboka rastá. ₂₃Go son lei dolvon sin nuppe beallái joga, de son gohčui doalvut rastá buot mii sus lei. ₂₄ Jakob ieš bázii okto. Doppe muhtin olmmái fággádalai suinna dassážii go iđedisguovssu badjánii. ₂₅Go olmmái oinnii ahte ii bihtán Jakobis, de son časkkii Jakoba čoarbbeallađđasii, nu ahte su čoarbbeallađas eaškálii fággádaladettiin. ₂₆Olmmái dajai: “Luoitte mu, dasgo iđedisguovssu badjána.” Muhto Jakob dajai: “In mun luoitte du, muđui go buressivdnidat mu.” ₂₇Olmmái jearai sus: “Mii lea du namma?” Son vástidii: “Jakob.” ₂₈Dalle olmmái dajai: “Du namma ii leat šat Jakob, muhto Israel, dasgo don leat fággádallan Ipmiliin ja olbmuiguin ja leat bihtán.” ₂₉Jakob dajai: “Muital munnje iežat nama!” Muhto olmmái vástidii: “Manne don mu nama jearat?” Ja son buressivdnidii das Jakoba. ₃₀Jakob gohčui dan báikki Penuelin. Son dajai: “Mun lean oaidnán Ipmila muođus muhtui ja dattetge bisson heakkas.” ₃₁Beaivi badjánii go son vulggii Penuelis, ja son skierpmui. ₃₂Dan dihte israellaččat eai bora velá otná beaivvige gieldagasa mii lea čoarbbeallađđasa alde, dasgo olmmái časkkii Jakoba gieldagassii.