1. Mosesgirji 44

₁Das maŋŋil Josef gohčui dállodoallis: “Bija dáid olbmáid seahkaide nu ollu gortni go sii nagodit fievrridit, ja bija iešguđege silbba bajimussii su sehkkii. ₂Muhto nuoramusa sehkkii galggat bidjat bajimussan mu juhkanlihti, mu silbacearkki oktan dainna silbbain mainna son mávssii gortni.” Dállodoalli dagai nugo Josef lei gohččon. ₃Iđedis go čuvggodii, de olbmát besse vuolgit áseniiddisetguin. ₄Muhto go sii ledje mannan gávpogis eaige lean ollen vel guhkás, de Josef dajai dállodoallásis: “Doarrit olbmáid, ja go juvssat sin, de daja sidjiide: Manne dii lehpet mávssahan buori baháin? ₅Dishan lea mielde dat cearki mas mu hearrá juhká ja mainna son einnosta. Hui bahás dii lehpet bargan!”

₆Go dállodoalli juvssai sin, de son sártnui sidjiide nugo lei gohčohallan. ₇Sii vástidedje: “Manne don sártnut nu, hearrá? Eat mii gal nie láhtteše. ₈Mii leat buktán dutnje ruoktot Kanaanis vel dan silbbage maid gávnnaimet bajimusas seahkaineamet. Manin mii dalle livččiimet suoládan silbba dahje golli du hearrá viesus? ₉Dat gean hálddus cearki gávdnoš, galgá jápmit, ja mii earát šaddat hearrámet šlávvan.” ₁₀Olmmái vástidii: “Lehkos nugo dii dadjabehtet. Dat gean hálddus juhkanlihtti gávdno, šaddá mu šlávvan. Dii earát lehpet sivaheamit.” ₁₁Vieljažat luoitiledje hoahpus seahkaideaset eatnamii ja rabastedje daid. ₁₂Dállodoalli burgigođii seahkaid. Son álggii boarrásepmosis ja loahpahii nuoramusas, ja juhkanlihtti gávdnui Benjamina seahkas. ₁₃Dalle vieljažat gaikkodedje biktasiid, noađuhedje áseniid ja máhcce gávpogii.

₁₄Go Juda ja su vieljat bohte Josefa vissui, de son lei ain das. Sii luoitádedje eatnamii muđolassii su ovdii. ₁₅Josef dajai sidjiide: “Maid dii lehpet dahkan! Ehpetgo dii diehtán ahte mu lágán olmmái máhttá einnostit?” ₁₆Juda vástidii: “Maid mii šat sáhttit dadjat dutnje, hearrá? Maid dadjat, ja mainna bealuštit iežamet? Ipmil lea čájehan min sivalažžan. Dál mii buohkat leat du šlávat, dat gean hálddus juhkanlihtti gávdnui ja mii buohkat.” ₁₇Muhto Josef dajai: “Dat ii heive. Dušše dat olmmái gean hálddus juhkanlihtti gávdnui, šaddá mu šlávvan, ja dii earát oažžubehtet máhccat ráfis áhčádet lusa.”

₁₈Dalle Juda loaiddastii Josefa ovdii ja dajai: “Gula mu, hearrá! Divtte du bálvaleaddji sárdnut vel moadde sáni. Ale moaráhuva munnje, don gii leat dego farao. ₁₉Donhan ieš jerret mis: ‘Leago dis áhčči dahje viellja?’ ₂₀Ja mii dajaimet dutnje: ‘Mis lea boares áhčči, ja sus lea nuorra bárdni gii lea riegádan su boarisvuođas. Bártni iežas viellja lea jápmán, eatnis mánáin dušše son lea eallimin. Su áhčči ráhkista su.’ ₂₁Don dadjet bálvaleddjiidasat: ‘Buktet su mu lusa, vai mun beasan oaidnit su iežan čalmmiiguin.’ ₂₂Ja mii dajaimet dutnje: ‘Bárdni ii sáhte vuolgit áhčis luhtte, danin go jos son vuolgá, de áhčči jápmá.’ ₂₃Dalle don dadjet midjiide: ‘Jos din nuoramus viellja ii boađe deike dinguin, de dii ehpet oaččo šat boahtit mu ovdii.’ ₂₄Go mii leimmet máhccan ruoktot, de mii muitaleimmet áhččáseamet, du bálvaleaddjái, maid don ledjet dadjan. ₂₅Go son dasto dajai: ‘Mannet fas oastit midjiide veaháš borramuša’, ₂₆de mii vástideimmet: ‘Eat mii sáhte vuolgit dohko muđui go min nuoramus viellja lea min fárus. Almmá su haga mii eat sáhte mannat dan olbmá ovdii.’ ₂₇Dalle min áhčči, du bálvaleaddji, dajai midjiide: ‘Diihan diehtibehtet ahte mu áhkká riegádahtii munnje guokte bártni. ₂₈Nubbi manai eret mu luhtte, ja mun gáttán ahte son lea gaikkoduvvon jámas, inge mun leat oaidnán su dan rájes. ₂₉Jos dii dál váldibehtet mus dan nuppige, ja su deaivida lihkohisvuohta, de dii vuolggahehpet mu čurges vuovttaid morrašiin jábmiidáibmui.’ ₃₀Jos mun dal máhcan áhččán, du bálvaleaddji, lusa iige mus leat mielde bárdni gean son ráhkista oppa váimmustis, ₃₁de son jápmá. Dalle mii livččiimet vuolggahan boares áhččámet, du bálvaleaddji, morrašiin jábmiidáibmui. ₃₂Dasgo mun, du bálvaleaddji, lean mannan dáhkádussii bártni ovddas ja dadjan: ‘Jos mun in buvtte su ruoktot du lusa, de mun lean buot beivviidan sivalaš du ovddas.’ ₃₃Hearrá, suova nappo mu báhcit deike du šlávvan bártni sadjái, ja divtte su mannat ruoktot vieljaidisguin. ₃₄Mo mun sáhtášin mannat áhččán lusa muđui go bárdni lea mu mielde? Mun in sáhtáše geahččat dan bákčasa mii deaividivččii mu áhči.”