Jesaja 41

₁Jaskkodehket!

Guldalehket mu, gáiddus eatnamat!

Gullet, álbmogat!

Bohtet ovdan ja sárdnot,

loaiddastehkot ovttas rievtti ovdii.

₂Gii lea boktán nuortan olbmá

mannat vuoittus vuitui?

Gii addá álbmogiid su háldui

ja diktá su duolbmat gonagasaid?

Su miehkki rievdada sin gavjan,

su dávgi dahká sin sáđđun biggii.

₃Son doarrida sin,

manná ovddos oadjebassan,

su juolggit illá guoskkahit luotta.

₄Gean bargu dát lea,

gii lea dán dahkan?

Son guhte álggu rájes

rávkkai buolvvaid eallit.

Mun, Hearrá, lean vuosttamuš,

ja maŋimuččaid luhttege

mun lean seammá.

₅Gáiddus eatnamat oidnet dan,

dat ballet,

oppa eanan doarggista.

Dat lahkonit, dat bohtet.

₆Buohkat veahkehit

guhtet guimmiideaset,

sii roahkasmahttet nuppiideaset.

₇Leikejeaddji roahkasmahttá

gollerávdi,

dat gii dearppada veahčiriin,

roahkasmahttá dan gii liktuda golli.

Son rámida jugahusa

ja gidde ipmilgova návlliiguin,

amas juovzut.

₈Israel, mu bálvaleaddji,

Jakob, gean mun lean válljen,

don, mu ustiba Abrahama nálli,

₉don gean mun vižžen

eatnama ravddas,

rávken dan olggumuš geažis,

don geasa mun celken:

“Don leat mu bálvaleaddji,

mun lean válljen du, mun in du hilggo!”

₁₀Ale bala, mun lean duinna.

Ale vilppo balus, mun lean du Ipmil.

Mun nanusmahtán ja veahkehan du,

mun doarjjun ja gájun du

olgeš gieđainan.

₁₁Buohkat geat moaráhuvvet dutnje,

šaddet heahpadii ja bilkiduvvojit.

Dat geat čuožžilit du vuostá,

duššet ja jávket.

₁₂Don ozat daid

geat dáistaledje du vuostá,

muhto it gávnna.

Dat olbmát geat sohte duinna,

duššet ollásii.

₁₃Munhan lean Hearrá, du Ipmil,

mun doalan du olgeš gieđas

ja cealkkán dutnje:

“Ale bala, mun veahkehan du.”

₁₄Ale bala, Jakob, don máhtu,

don Israela unna jovkkoš!

Mun veahkehan du, cealká Hearrá,

du lonista Israela Bassi.

₁₅Mun dagan du bastilisávjjot

gordnecuvkenreahkan,

ođđa reahkan man biikkat leat bastilat.

Don cuvket váriid gavjan,

mollet dieváid sáđđun.

₁₆Don suohput daid áibmui,

biegga doalvu daid, riđđu daid biđge.

Muhto don beasat illudit Hearrá siste,

Israela Bassi lea du ávvu.

₁₇Váivvášat ja vártnuheamit ohcet čázi,

muhto ii leat mihkkege,

goiku lea goikadan sin njuokčama.

Mun, Hearrá, vástidan sidjiide,

mun, Israela Ipmil, in hilggo sin.

₁₈Mun divttán jogaid golggiidit

báljes dieváide,

ádjagiid legiid gasku.

Mun dagan jakŋa meahci čáhceláttun

ja goikesáddo ádjagiid eanamin.

₁₉Mun gilvván sederiid ávdin meahccái,

mun šaddadan ádjui akasiaid, myrttaid

ja meahcceoliivamuoraid,

mun ceggen jalgadassii sypressaid,

beziid ja buksbommuoraid,

₂₀vai buohkat oidnet ja dihtet,

jurddašaddet ja ipmirdit

ahte Hearrá giehta lea dahkan dán,

ahte Israela Bassi lea dán sivdnidan.

₂₁Buktet ovdan din ášši, cealká Hearrá,

muitalehket ákkaideattet,

cealká Jakoba gonagas.

₂₂Loaiddastehket almmuhit midjiide,

mii dáhpáhuvvá.

Čilgejehket midjiide doložiid,

vai mii beassat guorahallat daid

ja ipmirdit, mii lea dáhpáhuvvan.

Dahje muitalehket midjiide

mii lea boahtimin,

₂₃almmuhehket mii

dáhpáhuvvá dás maŋás,

vai mii diehtit ahte dii lehpet ipmilat.

Dahket maid ihkinassii, buori dahje bahá,

vai mii buohkat beassat

geahččat ja oaidnit.

₂₄Diihan lehpet čabu dušši,

din dagut eai leat mahkkege.

Fasti lea dat ahte muhtun din vállje.

₂₅Davvin mun bokten olbmá,

rávken su beaivváža badjáneami guovllus.

Son duolbmá hálddašeddjiid dego muoldda,

dego láirelihttedahkki duolbmá láirri.

₂₆Guhtemuš dis muitalii dan juo ovdal,

vai mii livččiimet dan diehtán?

Gii einnostii dan,

nu ahte dál sáhtášeimmet dadjat:

“Son sártnui duođa.”

Ii oktage muitalan, ii oktage gulahan,

ii oktage leat gullan dis sánige.

₂₇Muhto mun, mun okto

muitalin dan Sionii,

mun vuolggahin illuáirasa Jerusalemii.

₂₈Mun geahčan biran,

muhto dás ii leat oktage,

ii oktage gii nevvošii,

ii oktage gii máhtášii vástidit

mu jearaldagaide.

₂₉Duođaid sii leat čabu dušši,

sin dagut eai leat mahkkege.

Sin leikejuvvon báccit leat

biegga ja guorusvuohta.