Malaki 2

₁Ja dál, báhpat, dát báhkkon guoská didjiide: ₂Jos dii ehpet gula mu ehpetge olles váimmus gudnejahte mu nama, cealká Hearrá, Almmiveagaid Ipmil, de mun vuolggahan didjiide garuhusa, ja mun jorgalan din buressivdnádusa garuhussan. Mun lean juo jorgalan dan, danne go dii ehpet leat bidjan dan váibmoseattet. ₃Mun doaján din eallinfámu, ja din oaffarfeasttaid njuovvanbázahasaid mun bálkestan din muođuid njeaiga. ₄Ipmirdehket dál ahte mun lean addán didjiide dán báhkkoma, vai mu lihttu Leviin bisošii fámus, cealká Hearrá, Almmiveagaid Ipmil. ₅Mu lihttu suinna lei dát: Mun attán sutnje eallima ja ráfi, ja son gudnejahttá mu ja ballá mu namas. ₆Su sániin lei luohtehahtti bagadus, iige su baksamiin lean behtolašvuohta. Son vádjolii muinna stáđđásit ja oskkáldasat ja hehttii eatnagiid geassimis suddovealggi badjelasaset. ₇Báhpa baksamat áimmahuššet dieđu, su njálmmis olbmot vižžet bagadusa, dasgo son lea Hearrá, Almmiveagaid Ipmila, áirras. ₈Muhto dii lehpet spiehkastan geainnus, din bagadus lea jorralahttán eatnagiid. Dii lehpet rihkkon mu lihtu maid mun dahken Leviin, cealká Hearrá, Almmiveagaid Ipmil. ₉Dan dihte mun lean dahkan din badjelgeahčahassan ja headjun oppa álbmoga čalmmiin. Dii ehpet leat vádjolan mu geainnuid, muhto geahččabehtet olbmuid hápmái go dulkobehtet lága.

₁₀Almma mis buohkain lea seammá áhčči? Almma okta ja seammá Ipmil lea sivdnidan min? Manne mii dalle beahttit guhtet guoibmámet eatge ane bassin áhčiideamet lihtu? ₁₁Juda lea leamaš oskkáldasmeahttun, Judas ja Jerusalemis leat dahkkojuvvon fasttes dagut. Juda lea heahppášuhttán bassi báikki maid Hearrá ráhkista, ja váldán áhkkán vieris ipmila nieiddaid. ₁₂Vare Hearrá duššadivččii Jakoba gođiin juohkehačča gii dahká nie! Allos sutnje báhco oktage oaffaruššat oaffariid Hearrái, Almmiveagaid Ipmilii. ₁₃Nuppádassii dii lehpet dahkan ná: Dii lehpet gokčan Hearrá áltára gatnjaliiguin, dii lehpet čirron ja šuohkkán, dan dihte go son ii šat beroš din oaffarattáldagain iige váldde dis vuostá maidege. ₁₄Dii jearrabehtet: “Manin?” Danin go don leat hilgon áhkát, vaikko son lea du beallelaš ja lihtuguoibmi. Hearrá lea duođašteaddji dudno gaskkas, du ja du áhká gean don váldet juo nuorravuođas. ₁₅Iigo okta leat sivdnidan sutnje rupmaša ja vuoiŋŋa. Ja maid de ohcá dat okta? Máná gii gullá Ipmilii? De váldet vára. Ale beahte du nuorravuođa áhká ₁₆Dat gii hilgu áhkás ja earrána sus, cealká Hearrá, Israela Ipmil, son duolvada iežas vearrivuođain, cealká Hearrá, Almmiveagaid Ipmil. De váldet vára, allet beahte!

₁₇Dii váibadehpet Hearrá sániideattetguin, muhto jearrabehtet liikká: “Mainna lágiin mii váibadit su?” Nu ahte dadjabehtet: “Dat geat dahket baháid, leat buorit Hearrá čalmmiin, dakkáriidda son liiko.” Dahje go jearrabehtet: “Gos lea Ipmila vuoigatvuohta?”