Markin jevanheli 16

₁Šuovatan loputtuo Magdalan Muarie, Juakon muamo Muarie ta Salomija oššettih hajuvoijetta, jotta männä Iisussua voitelomah. ₂Šuovatan jälkisenä päivänä oikein aikaseh, päiväsen vašta nouštuo, hyö lähettih kalmalla. ₃Matatešša hyö paistih keškenäh: «Kenpä meitä auttais ta vierettäis kiven kalmakotisen oven šuušta?» ₄Niätšen še kivi oli hyvin šuuri. Ka perillä piäštyö hyö nähtih, jotta kivi on jo vieretetty.

₅Hyö mäntih kalmakotisen šiämeh ta nähtih oikiella puolella istumašša nuoren miehen, kumpasella oli pität valkiet vuattiet. Hyö pöläššyttih. ₆Mieš šano heilä: «Elkyä varakkua. Työ ečittä Iisussa Nasarettilaista, kumpani nuaklittih ristih. Hiän nousi kuollehista, ei Hiän ole tiälä. Tuošša on paikka, mih Hänet oli pantu. ₇Mänkyä ta šanokkua Hänen opaššettavilla, Petrillä niise, jotta Hiän mänöy teitä iellä Galileijah. Šielä työ niättä Hänet, niin kuin Hiän Iče teilä šano.»

₈Kalmakotisešta pihalla piäštyö naiset varajannan takie vapistih ta puattih juokšujalkua. Hyö ei ruohittu kellänä mitänä virkkua, niin varattih.

₉Kun Iisussa oli šuovatan jälkisenä päivänä aikaseh huomenekšella nouššun kuollehista, Hiän näyttäyty enšin Magdalan Muariella, kumpasešta oli ajan pois šeiččemen piessua. ₁₀Muarie mäni ta vei šanan niillä, ket oli matattu Iisussan kera ta itettih nyt murehissah. ₁₁Vaikka hyö kuultih, jotta Iisussa on elošša ta jotta Muarie oli nähnyn Häntä, hyö ei ušottu šitä.

₁₂Šen jälkeh Iisussa näyttäyty toisen näkösenä kahella opaššettavallah, konša hyö oltih mänöššä pois linnašta. ₁₃Nämäki myöššyttih šanomah toisilla, no heitä niise ei ušottu.

₁₄Viimein Iisussa näyttäyty yhellätoista opaššettavallah, konša hyö oltih verolla. Hiän moitti heitä šiitä, jotta hyö ollah epäuškosie ta kovašytämisie. Hyö niät ei ušottu niitä, ket oli nähty Hänet kuollehista nouššehena. ₁₅Hiän šano heilä: «Mänkyä joka puolella muailmua ta šanelkua Hyvyä Viestie kaikilla ihmisillä. ₁₆Ken uškou ta hänet kaššetah, še pelaštuu, ka ken ei ušo, še suutitah uatuh. ₁₇Ne, ket ušotah, ruatah tämmösie merkkiruatoja: Miun nimen voimalla hyö ajetah pois piessoja ta paissah uušilla kielillä. ₁₈Vaikka ottakkah kiärmehie käsih tahi juokah tappajua myrkkyö, heilä ei tule šiitä mitänä. Hyö pannah käteh läsijien piällä, ta ne paretah.»

₁₉Kun Hospoti oli šanon heilä tämän, Hänet otettih taivahah ta Hiän istuutu Jumalan oikiella puolella. ₂₀Opaššettavat lähettih matkah ta šaneltih Hyvyä Viestie joka paikašša. Hospoti oli hiän kera täššä ruavošša ta merkkiruatoloilla lujitti heijän šanat. Amin.