1. Tessalonika 2

₁Dii ieža, vieljažiiddán, diehtibehtet ahte min galledeapmi din luhtte ii mannan duššás. ₂Vaikko Filippis ledje min bávččagahttán ja illastan, nugo diehtibehtet, de Ipmil attii midjiide roahkkatvuođa sárdnidit evangeliuma didjiide, vaikko dieppe lei garra vuosteháhku. ₃Min ávžžuhusat eai boađe čádjidan jurdagiin, eai buhtismeahttun mielas eaige behtolaš áigumušain. ₄Go Ipmil lea atnán min dohkálažžan sárdnidit evangeliuma, de mii eat sártnodettiineamet geahččal dohkket olbmuide, muhto Ipmilii guhte guorahallá min váimmu. ₅Mii eat goassege sárdnon njálggistemiin, dan dii diehtibehtet; mii eat leat geahččalan ovddidit iežamet ovddu, das Ipmil lea min duođašteaddji. ₆Mii eat leat bivdán gudni olbmuin, eat dis eatge earrásiin, ₇vaikko Kristusa apostalin mii livččiimet sáhttán gáibidit adnojuvvot árvvus.

Go mii leimmet din luhtte, de mii leimmet láđđásat dego njamaheaddji eadni mánáidasas. ₈Mii ráhkisteimmet din nu njuorrasit ahte leimmet gergosat addit didjiide Ipmila evangeliumii lassin iežamet heakkanai; nu ráhkisin dii leiddet šaddan midjiide. ₉Almma muitibehtet, vieljažiiddán, min barggu ja rahčamuša? Mii barggaimet ija beaivvi, amamet šaddat didjiide noađđin go sárdnideimmet didjiide Ipmila evangeliuma. ₁₀Dii sáhttibehtet duođaštit, ja Ipmil ieš, man buhttásit, vuoigatlaččat ja láitemeahttumit mii meannudeimmet dinguin geat oskubehtet. _11-12Dego diehtibehtet, mii rávviimet ja jeđđiimet din dego áhčči mánáidis ja ávžžuimet juohkehačča dis eallit eallima mii dohkke Ipmilii, danin go son rávká din riikasis ja hearvásvuohtasis.

₁₃Dan dihte mii heaittekeahttá giitalit Ipmila das ahte go mii sárdnideimmet didjiide Ipmila sáni, de dii ehpet váldán dan vuostá olbmuid sátnin, muhto danin mii dat duođaid lea, Ipmila sátnin, mii maiddái duddjo din siste geat oskubehtet. ₁₄Nu dii, vieljažiiddán, atnibehtet ovdagovvan Ipmila searvegottiid mat leat Judeas ja dovddastit Kristus Jesusa. Maid juvddálaččat leat dahkan sidjiide, dan din iežadet eatnama olbmot leat dahkan didjiide. ₁₅Juvddálaččat leat goddán Hearrá Jesusa ja maiddái profehtaid, ja sii leat doarrádallan maiddái min. Sii vuostálastet Ipmila áigumuša ja leat buot olbmuid vašálaččat. ₁₆Dasgo sii hehttejit min sárdnideames báhkiniidda, amaset dat bestojuvvot. Dan láhkái sii álelassii leat deavdimin suttuideaset mihtu. Muhto dál Ipmila moarri viimmat juksá sin.

₁₇Vieljažiiddán, dál go mii oanehis áigái leat leamaš earuhuvvon dis – olgguldasat, eat váimmusteamet – de mii leat ohcalan din ja geahččalan beassat oaidnalit dinguin. ₁₈Mii leat dáhtton boahtit din lusa – mun, Paulus, dávjjit go oktii – muhto Sáhtán lea hehtten min. ₁₉Gii lea min doaivu, illu ja vuoitogierdu Hearrámet Jesusa ovddas go son boahtá, jos ehpet dii? ₂₀Almma dii lehpet min gudni ja illu!