2. Mosesgirji 2

₁Muhtun Levi soga olmmái válddii áhkkán nieidda gii maid lei Levi nális. ₂Nisson šattai áhpeheapmin ja riegádahtii bártni. Go son oinnii man čáppat mánná lei, de son čiegadii dan golbma mánu. ₃Muhto go son ii sáhttán šat guhkit čiegadit dan, de son dagai rávragore papyrusis, čavdii dan eanangáhčiin ja bihkain, bijai bártnáža dasa ja luittii dan Nileanu gádderávrraid gaskii. ₄Su oabbá čuoččastii dobbelažžii geahččat mo mánnái geavvá.

₅Farao nieida bođii Nileanu gáddái basadit, ja su hoavvanissonat báhce eatnogáddái váccašit. Dalle son oinnii gore rávrraid gaskkas ja gohčui šlávvanissona viežžat dan. ₆Go son rabastii gore, de son oinnii ahte das lei bárdnemánná mii čierui. Farao nieida árkkálmasttii máná ja dajai: “Dát lea gal hebrealaččaid mánná.”

₇Dalle máná oabbá dajai farao niidii: “Vieččango mun hebrealaš nissona gii sáhttá njamahit máná?” ₈Farao nieida dajai: “Viečča fal!” De oabbá manai ja rávkkai dasa bártnáža eatni. ₉Farao nieida dajai eadnái: “Váldde dán bártnáža ja njamat dan munnje, de mun mávssán dutnje das bálkká.” Ja eadni válddii bártnáža ja njamahii dan. ₁₀Go bárdni stuorui, de eadni doalvvui su farao niidii, ja son válddii dan iežas bárdnin. Farao nieida bijai sutnje namman Moses ja dajai: “Munhan lean geassán su bajás čázis.”

₁₁Go Moses lei rávásmuvvan, de son oktii manai fitnat olbmuidis luhtte ja beasai oaidnit sin lossa barggu. Son oinnii egyptalaš olbmá časkimin jámas hebrealačča, muhtuma su iežas olbmuin. ₁₂Moses geahčai birra, ja go son ii oaidnán ovttage, de son gottii egyptalačča ja čiegai su sáddui. ₁₃Go son maŋit beaivvi manai fas olggos, de son oinnii guokte hebrealaš olbmá doarrumin. Son dajai dasa gii lei vearis: “Manne don doaruhat iežat vielja?” ₁₄Olmmái vástidii: “Gii lea bidjan du min oaivámužžan ja duopmárin? Áiggutgo don goddit mu nugo goddet dan egyptalačča?” Dalle Moses suorganii ja jurddašii: “Dat lea almmatge šaddan dihtosii!” ₁₅Go farao gulai maid Moses lei dahkan, de son dáhtui goddit Mosesa. Muhto Moses báhtarii faraos ja manai ássat Midjana eatnamii. Doppe son orui muhtun gáivvo lahka.

₁₆Midjana báhpas ledje čieža nieidda. Sii bohte ja goivo čázi gáivvos jugahangárcuide ja jugahedje áhčiset smávvaomiid. ₁₇Muhto de dasa bohte báimmanat ja ádje eret sin ealu. Dalle Moses manai veahkehit nieiddaid ja jugahii sin omiid. ₁₈Go nieiddat máhcce áhčiset Reuela lusa, de son jearai: “Manne dii odne bođiidet ná árrat?” ₁₉Sii vástidedje: “Muhtun egyptalaš olmmái bealuštii min báimmaniid vuostá. Dasto son goaivvui vel midjiide čázi ja jugahii sávzzaid ja gáiccaid.” ₂₀Reuel dajai nieiddaidasas: “Gos son dál lea? Manne guđiidet dan olbmá dohko? Bovdejehket su boradit!” ₂₁Moses mieđai ássat báhpa luhtte, ja son attii sutnje áhkkán nieiddas Sippora. ₂₂Sippora riegádahtii bártni, ja Moses bijai bárdnái namman Geršom ja dajai: “Mun lean vieris dán eatnamis.”

₂₃Jagit golle, ja Egypta gonagas jámii, muhto israellaččat šuhkke ain šlávvavuođas. Sii čurvo heađis, ja sin heahtečuorvvas badjánii Ipmila lusa. ₂₄Ipmil gulai sin šuohkáhusaid ja muittii lihtus Abrahamiin, Isakiin ja Jakobiin. ₂₅Ipmil geahčai israellaččaid beallái; Ipmil dovddai sin.