2. Korinta 12

₁Mun ferten rámidit iežan, vaikko das ii leat mihkkege ávkkiid. Mun boađán dál oainnáhusaide ja Hearrá almmustusaide. ₂Mun dovddan olbmá gii lea Kristusis. Njealljenuppelohkái jagi dás ovdal son rohttašuvai goalmmát albmái. Leaččaigo son dalle rupmašis vai rupmašis eret, dan mun in dieđe, dan diehtá Ipmil. _3-4Ja mun dieđán ahte dát olmmái rohttašuvai paradisii ja gulai sániid maid olmmoš ii máhte iige oaččo cealkit. Leaččaigo son dalle rupmašis vai rupmašis eret, dan mun in dieđe, dan diehtá Ipmil. ₅Dan olbmá mun rámidan, muhto iežan in áiggo rámidit, earret iežan headjuvuođa.

₆Muhto jos mun velá dáhtošin rámidit iežan, de mun in almmatge livčče mielaheapme, danne go mun sártnun duođa. Muhto dan mun in daga, amas oktage atnit mu alibun go maid mus oaidná dahje gullá. ₇Aman mun čeavlut daid erenoamáš almmustusaid dihte, de munnje lea biddjon rupmašii seahčagas, Sáhtána eŋgel gii časká mu aman čeavlut. ₈Golmma geardde mun lean ánuhan Hearrás ahte dat gáiddašii mus eret. ₉Muhto son lea vástidan munnje: “Mu árbmu lea dutnje doarvái, dasgo mu fápmu ollašuvvá headjuvuođas.” Danne mun rámidan milloseappot iežan headjuvuođa, vai Kristusa fápmu ássá mu siste. ₁₀Danin mun illudan headjuvuhtii, illasteapmái, váttisvuođaide, doarrádallojumiide ja áŧestusaide. Aiddo headjun mun lean gievra.

₁₁Mun lean dál leamaš dego jalla, muhto dii lehpet bággen mu dasa. Dan sadjái dii livččiidet galgan doallat mu beali. Vaikko mun in leat mihkkege, de mun in mange dáfus leat heajut go dat erenoamáš apostalat. ₁₂Munhan lean din gaskkas čájehan ahte lean albma apostal, go gierdavaččat lean dahkan mearkkaid, oavdduid ja veagalaš daguid. ₁₃Man dáfus dii lehpet leamaš heajubut go eará searvegottit? Dasgo ahte mun in leat leamaš didjiide váivvádussan? Addet munnje ándagassii dan vearrivuođa!

₁₄Mun lean dál gárvvis boahtit din lusa goalmmát geardde, inge mun dán hávege áiggo leat didjiide váivvádussan. In mun bivdde din opmodaga, muhto din iežadet. Ii mánáid geatnegasvuohta leat čohkket opmodagaid váhnemiidda, muhto váhnemiid mánáide. ₁₅Mun oaffarušan áinnas din ovddas buot mii mus lea, velá iežange. Dan dihtego dii ráhkistehpet mu uhcit, go mun ráhkistan din nu sakka? ₁₆Lehkos nu, muhto mun in leat leamaš didjiide noađđin. Muhto go mun lean šluohkis, de lean vuoitán din behttosiin? ₁₇Leango mun speadjan din muhtun bargoguoibmán vehkiin gean lean vuolggahan din lusa? ₁₈Mun ávžon Titusa vuolgit ja vuolggahin dan nuppi vielja oktan suinna. Leago Titus ávkkástallan din? Almma moai letne bargan seammá vuoiŋŋas ja vádjolan ovttaid luottaid?

₁₉Dii várra lehpet dál juo guhká gáddán ahte mii leat bealušteamen iežamet din vuostá. Eat leat, mii sárdnut Ipmila muođuid ovddas Kristusa bálvaleaddjin. Ráhkis ustibiiddán, buot dáinna mii geahččalit ráhkadit din searvegotti. ₂₀Mun oainnat balan ahte go boađán, de mun in deaivva din dakkárin go dáhtun, ja dalle diige oaidnibehtet mu iežálágánin go dáhtošeiddet. Mun balan ahte deaivvan riidduid, utnohisvuođa, suhtu, juonaid, bostalemiid, solžžaid, čeavláivuođa ja huvddahisvuođa. ₂₁Vare Ipmil ii ohpit vuolidivčče mu go mun boađán din lusa! Vare mun in šattaše moraštit eatnagiid ovddas geat leat suddudan eaige veláge leat gáhtan dan buhtismeahttunvuođa, fuorrávuođa ja nuoskivuođa mas leat eallán!