Daniel 4

₁Gonagas Nebukadnesar buot máilmmi álbmogiidda, čearddaide ja gielaide: Ráfi ja ovdáneapmi didjiide! ₂Mun anán dohkálažžan almmuhit daid mearkkaid ja oavdduid maid alimus Ipmil lea čájehan munnje.

₄Mun, Nebukadnesar, ellen ráfis viesustan ja lihkolažžan šloahtastan. ₅De mun niegadin niegu mii suorggahii mu. Niehkogovat ja oainnáhusat suorggahedje mu go mun ledjen veallámin oađđinsajistan. ₆Mun rávkkahin lusan buot Babylona viisáid, vai sii čilgešedje munnje niegu. ₇De bohte einnosteaddjit, mánideaddjit, nástečilgejeaddjit ja mearkačilgejeaddjit, ja mun muitalin sidjiide niegu, muhto sii eai máhttán čilget dan munnje. ₈Maŋimustá mu ovdii bođii Daniel, gean namma lea Beltešassar mu ipmila nama mielde ja geas lea bassi ipmiliid vuoigŋa. Mun muitalin sutnje niegu: ₉“Beltešassar, bajimuš einnosteaddji! Mun dieđán ahte du siste lea bassi ipmiliid vuoigŋa ja ahte ii mihkkege čiegusvuođaid leat dutnje menddo váttis. Gula maid mun oidnen niegustan, ja muital dan čilgehusa.

₁₀Go mun ledjen veallámin oađđinsajistan, de mun oidnen dákkár oainnáhusa: Gasku eatnama ceaggái muorra, ja dat lei hui allat. ₁₁Muorra šattai hui stuorisin ja nanusin. Dan giera olii albmái, ja dat oidnui gitta eatnama ravddaide. ₁₂Dan lasttat ledje čábbát, ja das ledje nu valjis šaddosat ahte das lei biebmu buohkaide. Dan vuolde meahcieallit gávdne suoivana, almmi lottit bessejedje dan ovssiin ja buot heakkalaččat gávdne das borramuša. ₁₃Go mun ledjen veallámin oađđinsajistan, de mun oidnen iežan oainnáhusas bassi goziheaddji njiedjamin almmis, ₁₄ja son čuorvvui alla jienain: Čuhppet muora, njásket dan ovssiid, gasket dan lasttaid ja biđgejehket dan šaddosiid! Báhtarehkoset eallit eret dan vuolde ja lottit eret dan ovssiin! ₁₅Muhto diktet dan jalgŋá báhcit ceaggát eatnamii, ruovde- ja veaikeláhkkiide rásiid sisa. Almmi suoldni láktada dan, ja dat oažžu ovttas elliiguin oasi das mii šaddá eatnamis. ₁₆Son nuppástuvvá: Son oažžu elliid miela olbmuid miela sadjái, ja nu gollet čieža áiggi. ₁₇Goziheaddjit leat dan mearridan, basit leat almmuhan duomu, vai dat geat ellet, dieđášedje ahte Alimus ráđđe olbmuid riikkaid ja addá daid geaidda dáhttu, ja son sáhttá alidit heajumus olbmoge ráđđejeaddjin.

₁₈Dát lei mu, gonagas Nebukadnesara, niehku. Muital dal don, Beltešassar, maid dat mearkkaša! Ii oktage mu riikka viisáin máhte čilget dan, muhto don gal máhtát, danne go du siste lea bassi ipmiliid vuoigŋa.”

₁₉Dalle Daniel, gii gohčoduvvui maid Beltešassarin, suorganii, ja su jurdagat balddihedje su. Muhto gonagas dajai: “Beltešassar, ale divtte niegu ja dan čilgehusa suorggahit iežat.” Beltešassar dajai: “Mu hearrá, vare niehku gustošii du vašuheddjiide ja dan čilgehus du vašálaččaide! ₂₀Dat muorra maid don oidnet šaddamin hui stuorisin ja nanusin ja ollimin gitta albmái, nu ahte dat oidnui miehtá oppa eatnama, ₂₁ja mas ledje čáppa lasttat ja valjis šaddosat, nu ahte das lei biebmu buohkaide, dan vuolde meahcieallit ásse ja dan ovssiin almmi lottit bessejedje – ₂₂dat muorra leat don, gonagas! Don leat šaddan stuorisin ja nanusin, du stuorisvuohta ollá albmái ja du váldi gitta eatnama ravddaide. ₂₃Gonagas, don oidnet bassi goziheaddji boahtimin vuolás almmis ja gullet su dadjamin: Njeidet muora ja billistehket dan, muhto diktet dan jalgŋá báhcit eatnamii ruovde- ja veaikeláhkkiide rásiid sisa, nu ahte almmi suoldni láktada dan ja dat oažžu elliid oasi, dassážii go čieža jagi leat gollan. ₂₄Niegu čilgehus lea dát, gonagas, ja dat mii deaivida mu hearrá ja gonagasa, lea Alimusa mearrádus: ₂₅Don áddjojuvvot eret olbmuid luhtte, ja don orut meahci elliid gaskkas. Don borat rásiid dego vuovssát, ja almmi suoldni láktada du. Nu gollet čieža jagi, dassážii go don dovddiidat ahte Alimus ráđđe olbmuid riikkaid ja addá daid geaidda dáhttu. ₂₆Dat gohččun ahte muora jalgŋá galggai guođđit ceaggát, mearkkaša ahte don oaččut fas iežat riikka go dovddiidat ahte almmis lea fápmu. ₂₇Dan dihte, gonagas, divtte mu ráđi dohkket dutnje: Sihko eret suttuidat dainna ahte dagat buori ja vearredaguidat dainna ahte leat láđis gefiide, de du lihkku sáhttá bistit.”

₂₈Buot dát deaividii gonagas Nebukadnesara. ₂₉Go guoktenuppelohkái mánu ledje gollan, de oktii go gonagas lei váccašeamen šloahta loktaterassas Babylonis, ₃₀de son sárdnugođii: “Dát lea dat stuorra Babylon maid mun ieš lean huksen gonagaslaš gávpogin iežan fámuin ja alccesan gudnin!” ₃₁Ovdal go gonagas lei heaitán sárdnumis, de gullui jietna almmis: “Dát sátni lea dutnje, gonagas Nebukadnesar: Du riika váldojuvvo dus eret! ₃₂Don áddjojuvvot eret olbmuid gaskkas, ja don orut meahci elliid gaskkas ja borat rásiid dego vuovssát. De čieža jagi gollet, dassážii go don dovddiidat ahte Alimus ráđđe olbmuid riikkaid ja addá daid geaidda dáhttu.” ₃₃Dallánaga dat sánit ollašuvve: Nebukadnesar áddjojuvvui eret olbmuid gaskkas, son borai rásiid dego vuovssát ja almmi suoldni láktadii su rupmaša, dassážii go su vuovttat ledje dego goaskima dolggit ja su gaccat nugo lottegaccat.

₃₄“Muhto go dat áigi lei gollan, de mun, Nebukadnesar, bajidin čalmmiid almmi guvlui, ja mun ožžon fas iežan jierpmi. De mun máidnon Alimusa ja rámidin ja gudnejahtten su guhte eallá agálaččat.

₃₆Dalle mun ožžon fas iežan jierpmi, ja mu gonagaslaš hearvásvuohta ja čikŋa addojuvvui fas munnje. Mu ráđđeaddit ja stuorrát bohte mu lusa, ja mun biddjojuvvojin fas gonagassan iežan riikii, ja mun šadden velá fámoleabbon go ledjen leamaš. ₃₇Dál mun, Nebukadnesar, máinnun, rámidan ja gudnejahtán almmi gonagasa, dasgo buot su dagut leat vuoigadat ja su geainnut vuoigatlaččat, ja son vuolida daid geat vádjolit čeavláivuođas.”