2. Mosesgirji 3

₁Moses guođohii vuohpas Jetro, Midjana báhpa, smávvaomiid. Oktii son doalvvui ealu nuppe beallái meahci ja bođii Ipmila vári Horeba vuollái. ₂Doppe sutnje almmustuvai Hearrá eŋgel dollanjuorššus mii badjánii bastilislánjás. Moses oinnii ahte miestta bulii, muhto dolla ii loaktán dan. ₃De son jurddašii: “Mun manan geahččat dan ovddolaš oainnáhusa. Manin dolla ii loavtte bastilislánjá?” ₄Muhto go Hearrá oinnii su boahtimin geahččat, de son čurvii sutnje bastilislánjás: “Moses, Moses!” Moses vástidii: “Dás mun lean.” ₅Hearrá celkkii: “Ale boađe lagabui! Nuola gápmagiid, dasgo báiki gokko don čuoččut lea bassi eanan.” ₆Son celkkii vel: “Mun lean du áhči Ipmil, Abrahama Ipmil, Isaka Ipmil ja Jakoba Ipmil.” Dalle Moses govččai ámadaju, danin go son balai geahččamis Ipmilii.

₇Hearrá celkkii: “Mun lean oaidnán iežan álbmoga vártnuhisvuođa Egyptas ja lean gullan mo israellaččat váidalit sordiideaset garasvuođa. Mun dovddan sin heađi. ₈Mun lean njiedjan deike gádjut sin egyptalaččaid gieđas ja doalvut sin eret dán eatnamis buori ja viiddis eatnamii mas golgá mielki ja honnet, dakkár eatnamii gos dál orrot kanaanlaččat, hetlaččat, amorlaččat, perisselaččat, hivvelaččat ja jebuslaččat. ₉Dál lea israellaččaid heahtečuorvvas boahtán mu ovdii, ja mun lean oaidnán mo egyptalaččat áŧestit sin. ₁₀Vuolgge, mun vuolggahan du farao lusa. Don galggat doalvut mu álbmoga, israellaččaid, eret Egyptas.” ₁₁Muhto Moses dajai Ipmilii: “Gii mun lean mannat farao lusa ja doalvut israellaččaid eret Egyptas?” ₁₂Ipmil vástidii: “Mun lean duinna, ja dát lea dutnje mearkan das ahte mun lean vuolggahan du: Go don leat dolvon álbmoga eret Egyptas, de dii oažžubehtet bálvalit Ipmila dán váris.” ₁₃Moses celkkii Ipmilii: “Go mun boađán israellaččaid lusa ja dajan sidjiide ahte sin áhčiid Ipmil lea vuolggahan mu sin lusa, ja sii jerret su nama, de maid mun dalle vástidan sidjiide?” ₁₄Ipmil celkkii Mosesii: “Mun lean dat gii mun lean. Ná don galggat vástidit israellaččaide: Mun Lean lea vuolggahan mu din lusa.” ₁₅Ipmil sártnui ain Mosesii: “Cealkke israellaččaide ahte Hearrá, sin áhčiid Ipmil, Abrahama, Isaka ja Jakoba Ipmil, lea vuolggahan du sin lusa. Dát lea mu namma agálaččat; dáinna namain sii galget čuorvut mu buolvvas bulvii. ₁₆Mana ja rávkka čoahkkái Israela vuorrasiid ja cealkke sidjiide ahte Hearrá, sin áhčiid Ipmil, Abrahama, Isaka ja Jakoba Ipmil, lea almmustuvvan dutnje. Cealkke sidjiide ahte mun lean oahppaladdan sin ja oaidnán mii sidjiide lea dáhpáhuvvan Egyptas. ₁₇Cealkke ahte mun lean mearridan doalvut sin eret Egypta vártnuhisvuođas kanaanlaččaid, hetlaččaid, amorlaččaid, perisselaččaid, hivvelaččaid ja jebuslaččaid eatnamii, dakkár eatnamii mas golgá mielki ja honnet.

₁₈Sii gal guldalit du. Mannet dasto, don ja Israela vuorrasat, Egypta gonagasa lusa ja dadjet sutnje: ‘Hearrá, hebrealaččaid Ipmil, lea almmustuvvan midjiide. Luoitte min mannat golmma beaivvi mátkki meahccái ja oaffaruššat Hearrái, min Ipmilii.’ ₁₉Muhto mun dieđán ahte Egypta gonagas ii suova din vuolgit, jos son ii bággehala. ₂₀Danin mun geigen gieđa ja časkkán egyptalaččaid buotlágán oavdudaguiguin maid mun dagan sin gaskkas. Dasto son luoitá din vuolgit. ₂₁Mun áiggun maid dahkat egyptalaččaid miehtemielalažžan dán álbmogii, nu ahte dii ehpet dárbbaš vuolgit eatnamis guoros gieđaid. ₂₂Juohke nisson galgá bivdit ránnjánissonis dahje das gii ássá su viesus, attáldahkan silbba, golli ja biktasiid. Gárvvuhehket daid bártniidasadet ja nieiddaidasadet. Nu dii váldibehtet sállaša egyptalaččain.”