1. Mosesgirji 50

₂Dasto son gohčui dálkkasteddjiid geat ledje su bálvalusas, balsameret áhčis, ja sii balsamerejedje Israela. ₃Balsameren bisttii njealljelogi beaivvi; dat lea dat áigi mii adnojuvvo dan bargui. Egyptalaččat moraštedje su čiežalogi beaivvi. ₄Go moraštanáigi lei vássán, de Josef dajai farao hoavvaolbmuide: “Mun bivddán din muitalit faraoi ₅ahte mu áhčči válddii mus vuordnása ja dajai: ‘Go mun jámán, de hávdát mu dan hávdái maid mun lean rokkahan alccesan Kanaanii.’ Divtte mu dál mannat dohko hávdádit áhččán. Dasto mun máhcan deike.” ₆Farao vástidii: “Mana hávdádit áhčát, nugo don vurdnot sutnje.”

₇Josef vulggii hávdádit áhčis, ja buot farao hoavvaolbmát, su hoava boarrásepmosat, buot Egypta vuorrasat, ₈Josefa bearaš, su vieljat ja oppa su áhči sohka vulge su mielde. Dušše áhkáid ja mánáid, smávvaomiid ja stuorraomiid sii guđđe Gosenii. ₉Josefis ledje mielde maid vovnnat ja heasttat; dat lei hui stuorra fárru.

₁₀Sii bohte Goren Haatadii mii lea don bealde Jordana, ja dolle doppe stuorra ja sakka lossa váidalusaid. Josef gohčui doallat čiežabeaivásaš moraštanáiggi áhčis maŋŋil. ₁₁Go eatnama kanaanlaččat oidne Goren Haatada morašdoaluid, de sii dadje: “Egyptalaččain leat doppe stuorra morašdoalut”. Danin dat báiki gohčoduvvui Abel Misrajimin. Dat lea Jordana don bealde.

₁₂Jakoba bártnit dahke áhččáseaset nugo son lei gohččon sin. ₁₃Sii dolvo su Kanaanii ja hávdádedje su dan bákteráigái mii lea Mamre lahka Makpela giettis. Makpela gietti Abraham lei oastán hávdesadjin hetlaš Efronis. ₁₄Go Josef lei hávdádan áhčis, de son máhcai Egyptii oktan vieljaidisguin ja buot earáiguin geat ledje leamaš suinna hávdádeamen su áhči.

₁₅Áhčiset jápmima maŋŋil Josefa vieljat dadje: “Dál várra Josef vašuhišgoahtá min ja mávssaha midjiide buot dan bahá maid mii leat dahkan sutnje.” ₁₆Dan dihte sii bidje Josefii dán sáni: “Ovdal go jámii min áhčči gohčui min ₁₇dadjat dutnje ná: ‘Atte ándagassii min vearredagu ja suttu. Mii leat dahkan dutnje ollu bahá.’ De atte dál midjiide, áhčát Ipmila bálvaleddjiide, ándagassii min vearredagu!” Go Josef gulai sin sániid, de son čierui. ₁₈Dasto Josefa vieljat bohte ieža, luoitádedje eatnamii muđolassii su ovdii ja dadje: “Mii leat du šlávat.” ₁₉Muhto Josef dajai sidjiide: “Allet bala, inhan mun leat Ipmil. ₂₀Dii gal áigguidet dahkat munnje bahá, muhto Ipmil jorgalii dan buorrin. Son dáhtui dahkat dan mii dál lea dáhpáhuvvan, ja nu bisuhit heakkas eatnat olbmuid. ₂₁Ja dál, allet bala! Mun anán fuola dis ja din mánáin.” Nu son jeđđii sin ja sártnui sidjiide ustitlaččat.

₂₂Josef ja su áhči sohka ásse Egyptas, ja Josef elii čuođilogijahkásažžan. ₂₃Son beasai oaidnit Efraima mánáid goalmmát bulvii, ja maiddái Manasse bártni Makira mánáid son oaččui váldit askásis. ₂₄Josef celkkii vieljaidasas: “Mun jámán, muhto Ipmil atná dis fuola ja doalvu din dán eatnamis dan eatnamii maid son vuordnumiin lohpidii Abrahamii, Isakii ja Jakobii.” ₂₅Josef válddii vuordnása Israela bártniin ja dajai: “Go Ipmil atná dis fuola, de dolvot mu dávttiid dáppe eret.” ₂₆Josef jámii čuođilogijahkásažžan, ja son balsamerejuvvui ja biddjojuvvui gistui Egyptas.