Duopmáriid girji 17

₁Efraima várreeatnamis ásai muhtimin olmmái gean namma lei Mika. ₂Son dajai eadnásis: “Dat oktanuppelohkáičuođi šekela silbba maid don suoláduhttet ja maid dihte mun gullen du cealkit garuhusa, dat ruđat leat mu hálddus. Mun válden daid, muhto dál mun máhcahan daid dutnje.” Eadni dajai: “Hearrá buressivdnidehkos du, bártnážan!” ₃Mika máhcahii eadnásis dan oktanuppelohkáičuođi šekela silbba, ja eadni dajai: “Bárdnán beales mun basuhan dáid ruđaid Hearrái. Mun duddjohan muoras čuhppojuvvon ipmilgova ja divttán skoađastit dan silbbain.” ₄Go Mika lei máhcahan silbba eadnásis, de eadni válddii das guoktečuođi šekela ja attii daid silbarávdái gii duddjui muoras čuhppojuvvon ipmilgova ja skoađastii dan silbbain, ja dat biddjojuvvui Mika vissui. ₅Mikas lei bassibáiki. Son duddjui vel efoda ja viessoipmiliid ja vihahii ovtta iežas bártniin alccesis báhppan.

₆Dan áigge Israelis ii lean gonagas. Juohkehaš dagai nugo su iežas mielas lei riekta.

₇Juda čeardda Betlehemis lei muhtin nuorra olmmái gii lei Levi čearddas ja lei ássan doppe vierisin muhtin áiggi. ₈Son vulggii Betlehemis ohcat báikki gosa ássat. Vádjolettiinis son bođii Mika vissui Efraima várreeatnamii. ₉Mika jearai sus: “Gos don boađát?” Son vástidii: “Mun lean levilaš Betlehemis Judas eret, muhto mun vulgen doppe ohcat báikki gosa ássat.” ₁₀Mika dajai sutnje: “Ása deike ja álgge munnje áhččin ja báhppan. Mun attán dutnje juohke jagi logi šekela silba ja vel gárvvuid ja biepmu.” ₁₁Olmmái mieđihii ássat Mika lusa, ja son lei Mikai dego su iežas bárdni. ₁₂Mika vihahii levilačča alccesis báhppan, ja son ásai Mika vissui. ₁₃Mika dajai: “Dál mun dieđán ahte Hearrá dahká munnje buori, munhan lean ožžon báhppan Levi čeardda olbmá.”