Johannes 14

₁Allos din váibmu lehko leabuheapme. Oskot Ipmilii ja oskot munnje. ₂Mu Áhči viesus leat ollu lanjat. Dajašingo mun muđui ahte manan gárvvistit didjiide saji? ₃Mun manan gárvvistit didjiide saji, muhto boađán fas ruoktot ja vieččan din lusan, vai dii lehpet doppe gos mun lean. ₄Ja dii gal diehtibehtet geainnu dohko gosa mun manan.”

₅Tomas dajai sutnje: “Hearrá, eat mii dieđe gosa don manat. Mo mii de sáhttit diehtit geainnu?” ₆Jesus vástidii: “Mun lean geaidnu, duohtavuohta ja eallin. Ii oktage boađe Áhči lusa muđui go mu bokte. ₇Jos dii dovdabehtet mu, de oahppabehtet dovdat maiddái mu Áhči. Dii dovdabehtet su juo dál, diihan lehpet oaidnán su.”

₈Filip dajai sutnje: “Hearrá, divtte min oaidnit Áhči, de das lea midjiide galle.”

₉Jesus vástidii: “Itgo don, Filip, dovdda mu, vaikko mun lean leamaš juo ná guhká din luhtte? Gii lea oaidnán mu, dat lea oaidnán Áhči. Mo don de sáhtát dadjat: ‘Divtte min oaidnit Áhči’? ₁₀Itgo don oskko ahte mun lean Áhči siste ja Áhčči lea mu siste? Go mun sártnun didjiide, de mun in sártno iešalddán: Áhčči lea mu siste ja dahká iežas daguid. ₁₁Oskot munnje go mun cealkkán ahte mun lean Áhči siste ja Áhčči lea mu siste. Jos dii muđui ehpet oskko, de oskot mu daguid dihte.

₁₂Duođaid, duođaid, mun cealkkán didjiide: Dat gii osku munnje, dahká daid daguid maid mun dagan, ja velá stuoribuidge, dasgo mun manan Áhči lusa. ₁₃Ja maid ihkinassii dii átnubehtet mu nammii, dan mun dagan, vai Áhčči hearvásin dahkkojuvvo Bártni bokte. ₁₄Juos dii átnubehtet juoidá mu nammii, de mun dagan dan.

₁₅Jos dii ráhkistehpet mu, de dii doallabehtet mu báhkkomiid. ₁₆Mun rohkadalan Áhči, ja son addá didjiide nuppi bealušteaddji, gii bissu din luhtte agálaččat. ₁₇Dat lea duohtavuođa Vuoigŋa. Máilbmi ii sáhte váldit su vuostá, danne go máilbmi ii oainne iige dovdda su. Muhto dii dovdabehtet su, danin go son bissu din luhtte ja lea din siste. ₁₈In mun guođe din oarbbisin, muhto boađán din lusa. ₁₉Velá oanehis bottoš, de máilbmi ii šat oainne mu. Muhto dii oaidnibehtet mu, danne go mun ealán, ja diige eallibehtet. ₂₀Dan beaivvi dii áddebehtet ahte mun lean Áhččán siste ja dii lehpet mu siste ja mun din siste.

₂₁Gii lea váldán vuostá mu báhkkomiid ja doallá daid, dat ráhkista mu. Ja mu Áhčči ráhkista dan gii ráhkista mu, ja munge ráhkistan su ja almmuhan iežan sutnje.” ₂₂Judas, ii Judas Iskariot, jearai: “Hearrá, manne don almmuhat iežat dušše midjiide itge máilbmái?”

₂₃Jesus vástidii:

“Jos guhtege ráhkista mu, de son doallá mu sáni. Mu Áhčči ráhkista su, ja moai bohte ja ásse su lusa. ₂₄Gii ii ráhkis mu, dat ii doala mu sáni. Muhto sátni maid dii gullabehtet, ii boađe mus, muhto mu Áhčis gii lea vuolggahan mu. ₂₅Dán mun lean cealkán didjiide dál go ain lean din luhtte. ₂₆Muhto Bealušteaddji, Bassi Vuoigŋa, gean Áhčči vuolggaha mu nammii, oahpaha didjiide buot ja muittuha didjiide buot maid mun lean cealkán didjiide.

₂₇Ráfi mun guođán didjiide. Iežan ráfi mun attán didjiide, in fal dakkára maid máilbmi addá. Allos din váibmu suorganehko, alletge dorvvuhuva. ₂₈Diihan gulaidet maid mun celken: Mun manan eret, muhto boađán fas din lusa. Jos dii ráhkistivččiidet mu, de dii illudivččiidet go mun manan Áhči lusa, dasgo Áhčči lea stuorit go mun. ₂₉Dán mun cealkkán didjiide ovdal go dat dáhpáhuvvá, vai dii oskubehtet go dat dáhpáhuvvá. ₃₀Dás maŋás mun in sártno dinguin ollu, danne go dán máilmmi oaivámuš lea boahtimin. Sus ii leat mihkkege mus, ₃₁muhto máilbmi ferte beassat diehtit ahte mun ráhkistan Áhči ja dagan nugo son lea gohččon. Čuožžilehket, vulgot dáppe.