Johannes 12

₁Kuttâ peeivi ovdil pessijái Jeesus poođij Betanian, kost aasâi Lasarus, kiäm sun lâi cuvnâm jämimist. ₂Jeesusân fallii tobbeen kyessimáállás. Martta palvâlij kuosijd, já Lasarus lâi ohtâ tain, kiäh lijjii Jeesusáin peevdist.

₃Máárjá vaaldij puttâl tievâ putes, tivrâs nardusoljo, vuoidâi Jeesus juolgijd já kuškij taid vuoptâidiskuin. Ubâ viste tievâi vuoidâs oopsâst.

₄Juudas Iskariot, kote lâi Jeesus máttááttâspärni já kiäst tastoo šoodâi suu kävildeijee, eeđâi talle: ₅»Manen tiet vuoidâs ij vuobdum kulmâčyeđe denarân? Ruuđâid ličij puáhtám adeliđ kievhijd.» ₆Taam sun ij kuittâg ettâm tondiet, et sun ličij perustâm kievhijn, pic tondiet, et sun lâi suolâ. Ohtsâš purssâ lâi suu haaldust, já sun ruttâpuursâ haldâšeijen vaaldij olssis, mii toos lâi pieijum. ₇Jeesus eeđâi Juudasân: »Tipte suu orroođ, sun taha taam muu hävdidem várás. ₈Kievhih tist láá jieijâd kulen ain, mut mun jiem lah ain tii kulen.»

₉Betanian pottii ennuv juudaliih, kiäh lijjii kuullâm et Jeesus lâi tobbeen. Sij iä puáttám tuše Jeesus tiet, mut meid Lasarus uáinim tiet, kiän Jeesus lâi cuvnâm jämimist. ₁₀Nuuvtpa ollâpaapah meridii koddeđ meid Lasarus, ₁₁tastko maaŋgah juudaliih suu keežild vuolgii Jeesus kuuvl já uskuu sunjin.

₁₂Čuávuváá peeivi poođij tiätu, et Jeesus lâi puátimin Jerusalemân. Ulmuuh, kiäh lijjii puáttám juhlijd stuorrâ juávhuiguin, ₁₃valdii palmuoovsijd já monnii suu oovdeld čuárvun:

₁₄Jeesusân puohtui aasi, já sun čokánij ton siälgán, tego lii čallum:

₁₆Máttááttâspárnááh iä vala talle iberdâm taam, mut ko Jeesus lâi kirkesmuttum, sij muštii, et näävt sust lâi čaallum já et nuuvt sunjin lâi meid tábáhtum.

₁₇Toh, kiäh lijjii lamaš Jeesus fáárust, muštâlii, maht sun kočoi Lasarus häävdist já cuuvnâi suu jämimist. ₁₈Ton keežild, ko sij kullii, maggaar tobdostavo Jeesus lâi porgâm, ulmuuh vuolgii juávhoin suu oovdeld. ₁₉Fariseuseh sarnuu koskânis: »Uáinivetteđ-uv? Mihheen ij äävti. Ubâ maailm káččá suu maajeeld.»

₂₀Toi juávhust, kiäh lijjii puáttám juhlijd ruhâdâllâđ Immeel, lijjii meid motomeh kreikkaliih. ₂₁Taah pottii Filippus kuuvl – tom, kote lâi Galilea Betsaidast – já ettii: »Mij halijdiččijm teivâđ Jeesusáin.» ₂₂Filippus moonâi sárnuđ ääšist Andârâsân, já talle sij monnii Jeesus savváid.

₂₃Jeesus eeđâi sijjân:

»Puddâ lii puáttám: Ulmuu Alge kirkesmittoo. ₂₄Tuođâi, tuođâi: jis niisujive ij koočâ enâmân já jäämi, tot páácá tuše ohtân jivveen, mut jis tot jáámá, tot šoddâd valjaas šado. ₂₅Tot kote räähist elimis, láppá tom, mut kote taan maailmist vaijeed elimis, finnee jieijâs uássin nuvâhánnáá eellim. ₂₆Jis kiinii haalijd leđe muu palvâleijee, te čuávus muu. Kost mun lam, tobbeen kalga leđe meiddei muu palvâleijee, já Eeči kunnijât tom, kote palvâl muu.

₂₇Tääl mun lam murâšlâš. Maid mun eđâččim? Eeči, piälušt muu taan puudâst! Ij!» Eidu taan puudâ várás mun lam puáttám. ₂₈Eeči, kirkesmit nommâd!»

Talle kullui almeest jienâ: »Mun lam tom kirkesmittám já kirkesmitám vuod.» ₂₉Ton saajeest čuážžoo ulmuuh kullii jienâ já ettii, et äijih čergij. Motomeh kale ettii: »Eŋgâl sáárnui sunjin.» ₃₀Talle Jeesus eeđâi: »Ij taat jienâ sárnum muu tiet, pic tii tiet.» ₃₁Tääl taat maailm šadda tyemmejuđ, tääl taan eennâm kunâgâs piäijoo meddâl vääldist. ₃₂Já ko mun aleduum enâmist, mun kiäsám puohâid jieččân kuuvl.» ₃₃Tai sanijguin Jeesus almottij, maggaar ličij suu puáttee jäämmim.

₃₄Ulmuuh ettii Jeesusân: »Mij lep laavâst oppâm, et Messias piso avalávt. Maht tun puávtáh ettâđ, et Ulmuu Alge kalga aleduđ? Kii taat Ulmuu Alge lii?» ₃₅Jeesus eeđâi sijjân: »Vala uánihávt čuovâ lii tii koskâvuođâst. Jotteeđ nuuvt kuhháá ko tist lii čuovâ, amas sevŋâdâs finniđ tii váldásis. Kote jotá sevŋâdâsâst, ij tieđe, kuus sun lii monâmin. ₃₆Nuuvt kuhháá ko tist lii čuovâ, oskođ čuovân, vâi tij šodâččijd čuovâ pärnin.» Ko Jeesus lâi taam ettâm, sun vuolgij já čiähádâđâi sist.

₃₇Veik Jeesus lâi toohâm maŋgâ tobdostavo ulmui uáinidijn, taah iä oskom sunjin. ₃₈Näävt olášui proofeet Jesaja sääni:

₄₂Tast peerusthánnáá maaŋgah haldâttâsalmain-uv uskuu Jeesusân. Fariseusij paaloost sij iä kuittâg tubdâstâm tom, amas sij iäruttuđ synagogast. ₄₃Ulmui adelem kunnee lâi sijjân rákkásub ko Immeel adelem kunnee.

₄₄Jeesus čuárvui korrâ jienáin: »Sun kote osko munjin, ij osko munjin, pic muu vuolgâtteijei. ₄₅Kote uáiná muu, sun uáiná muu vuolgâtteijee. ₄₆Mun lam čuovâ já lam puáttám maailmân, amas ohtâgin, kote munjin osko, pääcciđ sevŋâdâsân. ₄₇Jis kiinii ij nuávdit muu saanijd, veik lii taid kuullâm, jiem mun suu tuommii. Jiem mun lah puáttám tuommiđ maailm, pic piäluštiđ tom. ₄₈Jis kiinii kiäldá muu ige vääldi muu saanijd vuástá, sust lii kale tuámmár: tot sääni, mon mun lam sárnum, tyemmee suu majemuu peeivi. ₄₉Jiem mun lah sárnum jieččân noomâst. Eeči, kote lii muu vuolgâttâm, lii meridâm, maid mun koolgâm sárnuđ já kulluuttiđ, ₅₀já mun tiäđám, et suu pákkumeh adeleh nuvâhánnáá eellim. Ko mun sáárnum, te sáárnum tego Eeči lii koččom muu sárnuđ.»