2. Korinta 7

₁Ráhkis mánážiiddán! Go mii leat ožžon dákkár lohpádusaid, de buhtistehkot iežamet buot oačči ja vuoiŋŋa nuoskivuođas ja basuhehkot Ipmila balus iežamet eallima ollásit sutnje.

₂Addet midjiide saji iežadet váimmus! Mii eat leat dahkan geasage veriid, eat leat vahágahttán ovttage eatge beahttán ovttage. ₃Dán mun in daja vai beasan dubmet din. Munhan juo dadjen ahte dis lea sadji min váimmus, vai mii beassat eallit dinguin ja jápmit dinguin. ₄Didjiide mun sáhtán sárdnut áibbas rahpasit, ja mun rámádalan dis. Mun lean sakka jeđđejuvvon, ja mus lea hui stuorra illu buot áŧestusain.

₅Go mii leimmet boahtán Makedoniai, de mis ii lean mihkkege orrunmášuid. Min áŧestedje buotlágan áŧestusat, olgguldasas ledje riiddut, siskkáldasas fas balut. ₆Muhto Ipmil guhte arvvosmahttá alvvahis olbmuid, jeđđii min go divttii Titusa boahtit min lusa. ₇Mii oaččuimet jeđđehusa, eat dušše danne go son bođii, muhto maiddái dan arvvosmahttima dihte maid son lei ožžon din luhtte. Son muitalii man sakka dii áibbašehpet min, mo dii dál moraštehpet ja man áŋgirit dii doallabehtet mu beali, ja dat illudahtii mu velá eambbo.

₈Vaikko mun moraštahtten din girjjiinan, de mun in dan gáđa. Álggos mun gáhten go oidnen ahte dát girji moraštahtii din oanehis áigái. ₉Muhto dál mun lean ilus, in dan dihte go dii šattaidet morrašii, muhto dan dihte go din moraš oaččui din gáhtat. Dii šattaidet morrašii nugo Ipmil dáhttu, ja nu mii eat mange láhkái dagahan didjiide vahága. ₁₀Moraš mii lea Ipmila miela mielde, duddjo jorgalusa maid ii dárbbaš gáhtat, danne go dat duddjo bestojumi, muhto dán máilmmi moraš duddjo jápmima. ₁₁Diihan oaidnibehtet makkár áŋgirvuođa moraš, mii lei Ipmila miela mielde, lea duddjon din siste, mo dat lea bidjan din bealuštit iežadet, suhttat ja ballat, ohcalit min ja ráŋggáštit áŋgirvuođain sivalačča. Dii lehpet juohke láhkái čájehan ahte lehpet vigiheamit dán áššis. ₁₂Mun in čállán didjiide su dihte gii dagai veriid inge su dihte gii veriid gillái, muhto vai dii ieža Ipmila ovddas ipmirdivččiidet man áŋgirit dii duođaid doallabehtet mu beali. ₁₃Dát lea arvvosmahttán min.

Ja mii illudeimmet velá eambbo go oinniimet man ilus Titus lei; dii leiddet buohkat addán sutnje ođđa movtta. ₁₄Mun in dárbbašan šaddat heahpadii go lean rábmon din sutnje. Muhto nugo buot maid mun lean sárdnon, lea duohta, de leat maid čájehan duohtan dat sánit maiguin mun lean rámidan din Titusii. ₁₅Su váibmu njuorasmuvvá ain eambbo go son muitá man gulolaččat dii buohkat leiddet ja mo dii doarggistemiin ja gudnejahttimiin válddiidet su vuostá. ₁₆Mun illudan go sáhtán luohttit didjiide juohke dáfus.