Iivanan enšimmäini kirjani 5

₁Jokahini, ken uškou, jotta Iisussa on Hristossa, on šyntyn Jumalašta. Ta jokahini, ken tykkyäy Tuattuo, tykkyäy Hänen Laštaki. ₂Šiitä myö tiijämmä, jotta tykkyämmä Jumalan lapšie, kun tykkyämmä Jumalua ta elämmä Hänen käškyjen mukah. ₃Jumalan tykkyämini tarkottau šitä, jotta myö elämmä Hänen käškyjen mukah, eikä Hänen käšyt olla jykiet. ₄Kaikki, mi on šyntyn Jumalašta, voittau muailman. Miän uško on še, millä myö voitamma muailman. ₅Vain še, ken uškou, jotta Iisussa on Jumalan Poika, voittau muailman.

₆Iisussa Hristossa on tullun ristimisvejen, rissinveren ta Pyhän Henken kautti. Hiän ei tullun yksistäh vejen, vain vejen ta veren kautti. Pyhä Henki tovistau Häneštä, šentäh kun Henki on tosi. ₇Taivahašša on kolme tovistajua: Tuatto, Šana ta Pyhä Henki, ta nämä kolme ollah yksi. ₈Ta muan piällä on kolme tovistajua: Henki, vesi ta veri, ta nämä kolme paissah yhtä.

₉Ušommahan myö ihmisien tovissukšeh, ka kuitenki Jumalan tovissuš on äijyäki varmempi. Ta Jumalan tovissuš on tämä: Hiän tovistau omašta Pojaštah. ₁₀Ken uškou Jumalan Poikah, šillä on tämä tovissuš šytämeššä. A še, ken ei ušo Jumalan tovissušta, luatiu Jumalašta valehtelijan, šentäh kun hiän ei ušo Iče Jumalua. ₁₁Ta tämä on še tovissuš: Jumala anto meilä ilmasenikusen elämän, ta še elämä on Hänen Pojašša. ₁₂Kellä on Jumalan Poika, šillä on elämä. Kellä ei Jumalan Poikua ole, šillä ei ole elämyä.

₁₃Tämän kaiken mie olen kirjuttan teilä, kumpaset ušotta Jumalan Pojan nimeh, jotta tietäsijä: Jumalan Poikah uškuon teilä on ilmasenikuni elämä. ₁₄Myö šuamma rohkiešti läheštyö Jumalua ta uškuo, jotta Hiän kuulou meitä, konša mitä molinemma Hänen tahon mukah. ₁₅Ta kun myö tiijämmä, jotta Hiän kuulou meitä, konša mitä Häneltä kyšynemmä, niin tiijämmä šenki, jotta šuamma, mitä Häneltä kyšymmä.

₁₆Kun ken nähnöy vellen riähkyä luatimašša, ka še riähkä ei vie kuolomah, niin moliutukkah hiän vellen puolešta ta Jumala antau šillä elämän. Pakajan niistä, kenen riähkä ei ole kuoloman riähkä. No on vieläi kuoloman riähkyä, ta šemmosešta en käše moliutuo. ₁₇Kaikki viäryš on riähkyä, ka on riähkyä, mi ei ole kuolomakši.

₁₈Myö tiijämmä, jotta yksikänä Jumalašta šyntynyt ei luaji riähkyä. Še, ken on šyntyn Jumalašta, pitäy huolen ičeštäh, niin jotta juaveli ei piäše häneh käsin. ₁₉Myö tiijämmä, jotta myö olemma Jumalašta, a koko muailma on juavelin vallašša. ₂₀Myö tiijämmä niise, jotta Jumalan Poika tuli ta anto meilä mieltä, jotta tietäsimä tosi Jumalan. Ta myö elämmä tosi Jumalašša, kun olemma Hänen Pojašša Iisussašša Hristossašša. Hiän on tosi Jumala ta ilmasenikuni elämä.

₂₁Lapšet, pisykkyä erošša valehjumalista! Amin.