Enšimmäini kirjani Timofeilla 5

₁Elä kiruo vanhua mieštä kovilla šanoilla, kun neuvo häntä niin kuin tuattuoš, nuorempie miehie niin kuin vellijäš, ₂vanhoja naisie kuin muamuoš. Nuorempie naisie neuvo kuin čikkojaš, kaikešša puhtahin mielin.

₃Kunnivoita ta pie huolta leškinaisista, kumpaset on jiäty aivan yksinäh. ₄A kun lešellä ollou lapšie tahi punukkoja, niin niijen pitäis enšin opaštuo huolehtimah omašta pereheštä ta makšamah omien vanhempien vaivat. Še on Jumalan mielen mukahista. ₅Aivan yksin jiänyt leškinaini panou toivon Jumalah ta omissa malituissa kyšyy Häneltä apuo yötä päivyä. ₆A makieta elämyä eläjä leški on jo elyässäh kuin kuollut. ₇Muissuta leškilöillä täštä, jotta ihmiset ei piäštäis moittimah heitä. ₈Še, ken ei huolehi omahisista ta šemminki omašta pereheštä, on kieltäytyn ušošta. Hiän on pahempi kuin še, ken ei ušo.

₉Leškien listoih kelpuau vain šemmoni, ken on täyttän kuušikymmentä vuotta ta ken on ollun vain yhen miehen naisena. ₁₀Listoih šuau ottua vain šemmosen, kenet tunnetah hyvistä ruatoloista, ken on kašvattan lapšie, pitän koissah matkalaisie, peššyn uškovaisien vierahien jalat, auttan hätäh joutunehie ta on starainun ruatua kaikkie muuta hyvyä. ₁₁Nuorempie leškijä elä ota listoih. Heti kun heijän runkon himot piäššäh valtah, hyö vierauvutah Hristossašta ta tahotah männä miehellä. ₁₂Näin heistä tulou viäräpäitä, šentäh kun hyö rikottih še, mitä aikasempah oli luvattu Jumalalla. ₁₃Šiitä vielä joutavina olleššah hyö aletah kierrellä talošta toiseh ta totutah olomah laiskoina. Šen lisäkši hyö kielitelläh ta šotkeuvutah toisien as's'oih, paissah šemmoista, mitä ei šais paissa. ₁₄Šentäh mie tahon, jotta nuoret lešet mäntäis miehellä, šuatais lapšie ta ruattais kotitöitä. Šilloin miän vaššuštajat ei löyvetä meissä mitänä haukuttavua. ₁₅Muutomat lešet niätšen on jo kiännytty aštumah šaatanalla jälkeh. ₁₆Kun kellä uškojista, miehellä tahi naisella, ollou koissa leškijä, hänen pitäy huolehtie heistä. Heijän tähen ei pie vaivata uškojakuntua, jotta še vois pityä huolta aivan yksin jiänehistä leškilöistä.

₁₇Vanhimmat, kumpaset hyvin ohjatah omua uškojakuntua, ollah kakšinkertasen kunnivon arvosie, šemminki ne, ket ruatah Hyvän Viessin šanelijina ta opaštajina. ₁₈Vet Pyhissä Kirjutukšissa šanotah: «Elä šivo puimašša olijan härän šuuta» ta «Ruataja on tienannun oman palkan». ₁₉Elä kuuntele, konša viäritetäh uškojakunnan vanhimpua, kun šitä viärityštä ei tovistane oikiekši kakši tahi kolme tovistajua. ₂₀Riähkäytynehie ihmisie kiruo kaikkien kuullen, jotta toisetki varattais. ₂₁Jumalan ieššä, Hospotin Iisussan Hristossan ieššä ta valittujen anhelien ieššä mie vakotan šilma, jotta elä šie näijen neuvojen mukah. Elä ole kenenkänä puolella eläkä pie yhtä ihmistä toista parempana. ₂₂Elä kiirehä panomah käsieš kenenkänä piällä ta plahoslovimah häntä ruatoh, jotta et šekois toisien riähkih. Šäilytä iččeš puhtahana. ₂₃Elä enämpi juo pal'l'ašta vettä, kun ota vaččaš tähen ta ainasien vaivoješ tähen vähäsen viinuaki.

₂₄Eryähien ihmisien riähät nävytäh kaikilla ta ne viijäh šuorah suutuh, a toisien riähät tullah näkyvih jälešti. ₂₅Šamoin hyvät ruavot nävytäh kaikilla, ta neki, mit ei nävytä, ei voija pisyö peitošša.