1. Samuelgirji 19

₁Saul muitalii bárdnásis Jonatanii ja lagamus olbmáidasas ahte áiggui goddit Davida. Muhto Saula bárdni Jonatan anii Davida hui ráhkisin ₂ja muitalii dan sutnje. Son dajai: “Mu áhčči Saul áigu goddit du. Várut dal iežat ihttin iđedis, čiehkát ja oro beitosis. ₃Mun ieš vuolggán áhčiinan meahccái gos don leat, ja sártnun suinna du birra. Jos mun vigun maidege, de mun dieđihan dan dutnje.” ₄Jonatan sártnui áhččásis Saulii buori Davida birra ja dajai: “Allos gonagas dahkko vearrivuođa bálvaleaddjásis Davidii, danin go ii songe leat dahkan dutnje vearrivuođa. Su dagut leat baicce leamaš ávkin dutnje. ₅Son bijai iežas heakkavárrii go gottii filistalačča, ja Hearrá attii Israelii stuorra vuoittu. Don oidnet dan ieš ja ledjet ilus. Manne don dalle galggašit golggahit vigihis vara ja gottášit Davida almmá siva haga?” ₆Saul gulai Jonatana ja vuortnui: “Nu duohta go Hearrá eallá, David ii goddojuvvo!” ₇Dalle Jonatan rávkkai Davida ja muitalii sutnje buot dán. Son doalvvui Davida Saula lusa, ja David bálvalii su nugo ovdalge.

₈Soahti buollái ođđasis, ja David vulggii fas soahtat filistalaččaiguin. Sii vuoittáhalle sutnje bahás ja báhtaredje.

₉Oktii Saul čohkkái viesustis sáiti gieđas, ja David čuojahii sutnje. Dalle bahás vuoigŋa maid Hearrá lei vuolggahan, fallehii Saula, ₁₀ja Saul geahččalii rehttet sáittiin Davida seaidnái. Muhto David lohkkii, ja sáiti deaivvai seaidnái. David viehkalii das ja beasai báhtarit. Seammá ija ₁₁Saul vuolggahii muhtin olbmáid Davida vissui fáktet su ja goddit su iđđedis. Muhto Mikal, Davida áhkká, dajai sutnje: “Jos don it báhtar otnáš ija, de ihttin don gottáhalat.” ₁₂Mikal luittii Davida vuolás láseráigge, ja son beasai báhtarit.

₁₃Mikal válddii viessoipmila ja bijai dan seŋgii ja oaiveluššii gáiccanáhki, ja lebbii gokčasa daid ala. ₁₄Go Saula olbmát bohte viežžat Davida, de Mikal dajai: “Son lea buohcamin.” ₁₅Saul gohčui olbmáid mannat geahččat Davida ja dajai: “Guddet su deike seaŋggas, vai mun beasan goddit su.” ₁₆Go olbmát manne, de seaŋggas leige viessoipmil ja oaivelušas gáiccanáhkki. ₁₇Saul dajai Mikalii: “Manne don behttet mu ná? Don leat veahkehan mu vašálačča beassat báhtui!” Mikal vástidii Saulii: “Son dajai munnje: ‘Veahket mu báhtarit, muđui mun šattan goddit du.’”

₁₈Nu David beasai báhtarussii. Son manai Samuela lusa Ramai ja muitalii sutnje buot maid Saul lei dahkan sutnje. De soai Samueliin manaiga Najotii ja orruiga dohko. ₁₉Go Saul gulai ahte David lei Rama Najotis, ₂₀de son vuolggahii dohko olbmáid dohppet su. Muhto go Saula olbmát oidne profehtajoavkku mii lei profehtalaš lihkahusain ja Samuela sin njunnošis, de Ipmila vuoigŋa bođii singe badjelii, ja sii šadde profehtalaš lihkahusaide. ₂₁Go Saul gulai dan, de son vuolggahii nuppiid olbmáid, muhto siige šadde profehtalaš lihkahusaide. Saul vuolggahii dohko olbmáid vel goalmmát geardde, muhto siige šadde profehtalaš lihkahusaide. ₂₂Dalle son ieš vulggii Ramai, ja go son bođii Seku stuorra arvegáivvo lusa, de son jearai: “Gos leaba Samuel ja David?” Olbmot vástidedje: “Rama Najotis.” ₂₃Go Saul lei mannamin dohko, de Ipmila vuoigŋa bođii suge badjelii, ja son lei profehtalaš lihkahusain oppa mátkki gitta Najota rádjái. ₂₄Son nuolai biktasiid ja lei profehtalaš lihkahusain Samuela ovddas dassá go gahčai eatnamii, ja son veallái das álásin geažos beaivvi ja geažos ija. Dan dihte olbmot lávejit dadjat: “Leago Saulge profehta?”