Iivanan enšimmäini kirjani 1

₁Pakina on elämän Šanašta. Še on ollun alušta alkuan, myö olemma kuullun šen, olemma omin šilmin nähnyn šen, šitä olemma kačellun ta käsin košetellun. ₂Elämä jiäviyty, myö näkimä šen, ta šiitä myö tovissamma. Myö tuomma teilä šanan ilmasenikusešta Elämäštä, kumpani oli Tuaton luona ta tuli meilä. ₃Min näkimä ta kuulima, šen myö teilä šanelemma, jotta työ niise oisija yheššä miän kera, niin kuin myö olemma yheššä Tuaton ta Hänen Pojan Iisussan Hristossan kera. ₄Tämän myö kirjutamma teilä, jotta tiän ilo ois täyši.

₅Še šanoma, kumpasen myö kuulima Iisussalta Hristossalta ta kumpasen šanelemma teilä, on tämmöni: Jumala on valo, Häneššä ei ole mitänä pimietä. ₆Kun šanonemma, jotta elämmä yheššä Hänen kera, a iče kävellemmä pimieššä, niin myö valehtelemma emmäkä elä tositiijon mukah. ₇Ka kun kävellemmä valošša, niin kuin Jumala on valošša, niin šilloin myö pisymmä yheššä, ta Iisussan Hristossan, Jumalan Pojan Veri puhistau miät kaikista riähistä.

₈Kun šanonemma, jotta emmä ole riähkähiset, niin myö valehtelemma iččienä eikä meissä ole tositietuo. ₉Kun myö šuulla tunnuštanemma omat riähät, niin Jumala, kumpani on varma ta oikiemielini, prostiu meilä miän riähät ta puhistau miät kaikešta viäryöštä. ₁₀Kun šanonemma, jotta myö emmä ole luatin riähkyä, luajimma Jumalašta valehtelijan eikä Hänen šana ole meissä.