Uuvven Šopimukšen jumalallini valo
1Näyttäykö tämä šiltä, jotta myö rupesima tuaš kehumah iččienä? Pitäykö miän tulla tiän luokši kehumakirjasien kera? Tahi annattako työ meiläki, niin kuin erähillä muilla, kehumakirjasie ielläh vietäväkši? 2Työ iče oletta miän kehumakirjani. Še on kirjutettu miän šytämih kaikkien ihmisien nähtäväkši ta luvettavakši. 3Teistä näkyy, jotta työ oletta Hristossan kirjani, kumpasen kirjuttamisen Hiän anto miän ruavokši. Tämä kirjani ei ole kirjutettu černilällä vain elävän Jumalan Henkellä, ei kivipliittoih kun ihmisšytämih.
4Myö pakajamma näin, šentäh kun lujašti luotamma Jumalah Hristossan vuokši. 5En tarkota, jotta meilä ičellänä ois neruo ajatella mitänä omin päin, mitänä, mi ois meistä ičeštä lähtösin. Miän nero on šuatu Jumalalta. 6Hiän še luati miät pätijiksi ruatamah Uuvven Šopimukšen hyväkši, kumpasen Hiän luati ihmisien kera. Šen Šopimukšen pohjana ei ole kirjutettu Sakona vain Pyhä Henki. Niät kun kirjutettu Sakona tuou kuoloman, a Henki antau elämän.
7Kivipliittoih kaiverrettu Sakona tuli šemmosen jumalallisen valon kera, jotta Moissein näkö loisti tuota valuo, konša hiän šai ne kivipliitat. Konša Moissei tuli kivipliittojen kera israelilaisien luo, hyö ei voitu kaččuo häntä šilmih, vaikka še hänen nävön valo oli jo katomašša. Kun kerran jo kuolomua tuoja Sakona loisti jumalallista valuo, 8niin mitein šuurempua valuo loistau elämyä antaja Henki? 9Kun kerran Sakona, mi suutiu kuolomah, tuli jumalallisen valon kera, niin eikö äijyä šuuremman valon kera tule Hyvä Viesti, mi šuau miät Jumalalla kelpuaviksi. 10Še valo on niin šuuri, jotta šen rinnalla himmenöy še, mi ennein loisti kirkkahašti. 11Kun kerran jo Vanha Šopimuš, mi katou, loistau jumalallista valuo, niin mitein äijyä kirkkahamman valon kera tulou Uuši Šopimuš, mi pisyy ilmasen ijän!
12Kun meilä on tämmöni toivo, myö voimma olla aivan rohkiet. 13Miän ei tarviče olla niin kuin Moissei, kumpani pani šilmilläh peittien, jotta israelilaiset ei nähtäis, mitein niijen loisto katou. 14Israelilaisien mielet niin kuin ois šokaistu. Šama peite pisyy heijän šilmillä vielä tänäpiänäki, konša hyö luvetah Vanhan Šopimukšen kirjutukšie, šentäh kun vašta Hristossa ottau pois šen peittien. 15Nytki vielä Moissein Sakonua lukiessa heijän šytämen piällä on peite. 16Ka konša heijän šytän kiäntyy Hospotin puoleh, peite otetah pois. 17Hospoti on Henki, ta missä Hospotin Henki on, šielä ihmisellä on oma valta. 18Myö kaikin, ket šilmie peittelömättä kaččelemma niin kuin peilistä Hospotin jumalallista valuo, rupiemma ičeki aina vain enämmän loistamah šitä valuo. Tämän šuau aikah Hospoti, Hiän, kumpani on Henki.
