Kirjani hilippiläisillä 1

₁Mie, Puavila, ta vielä lisäkši Timofei, Iisussan Hristossan käškyläiset, tervehimmä kaikkie Hilipissä olijie Hristossan Iisussan pyhie ta šamoin uškojakunnan kaččojie ta heijän auttajie. ₂Jumalan, miän Tuaton, ta Hospotin Iisussan Hristossan armo ta rauha olkah tiän kera.

₃Kiitän Jumaluani aina, konša muissan teitä. ₄Konša moliuvun tiän kaikkien puolešta, olen aina hyvilläni šiitä, ₅jotta työ oletta alušta šuate ollun ta vieläi nyt oletta miän kera Hyvyä Viestie levittämäššä. ₆Jumala on alottan teissä hyvän ruavon. Mie olen varma šiitä, jotta Hiän šuattau šen ruavon loppuh šuate, kuni Iisussa Hristossa ei tule jälelläh. ₇Ta oikein še on, jotta mie ajattelen teistä kaikista näin, olettahan työ miun šytämeššä. Ollenko mie riimuloissa tahi puolistamašša ta lujittamašša Hyvyä Viestie, ka kaikin työ šuatta šamua Jumalan armuo kuin mieki. ₈Jumala on miun tovistaja, jotta mie tykkyän teitä kaikkie, niin kuin Iisussa Hristossa tykkyäy. ₉Moliuvun, jotta tiän tykkyämini kašvais ta antais teilä lisyä tietuo ta kaiken malttamista. ₁₀Šilloin työ maltatta, mi on parašta, ta oletta puhtahat ta vijattomat Hristossan tulopäivyä vuottuas's'a. ₁₁Iisussa Hristossa auttau teitä elämäh oikein ta ruatamah äijän hyvyä Jumalan kunnivokši ta kiitokšekši.

₁₂Vellet, tiän on hyvä tietyä, jotta še, mitein miula kävi, vei Hyvyä Viestie etehpäin. ₁₃Kaikki keisarin horomien varteiččijat ta šamoin kaikki muutki tiälä šuatih tietyä, jotta mie olen riimuloissa Hristossan tähen. ₁₄Nämä miun riimut autettih monie täkäläisie uškovellijä luottamah Hospotih. Mitänä varajamatta hyö ruvettih vielä šuuremmalla himolla šanelomah Jumalan šanua.

₁₅Še on totta, jotta eryähät šanellah Hristossašta vain šentäh, kun kajehitah milma ta tahotah riijellä. No toiset šanellah Hristossašta puhtahin mielin. ₁₆Nuo enšimmäiset ei ruata šitä puhtahin mielin, hyö tahotah vain noštua iččieh. Hyö smietitäh, jotta näin voijah lisätä miun riimujen painuo. ₁₇A nuo toiset šanellah Hristossašta šentäh, kun tykätäh milma. Hyö vet tiijetäh, jotta miut on pantu puolistamah Hyvyä Viestie. ₁₈Ka mitäpä tuošta. Mie olen iloni šiitä, jotta Hristossašta šanellah kaikkeh luatuh – olkah še puhtahin šytämin tahi iččie noštuan.

Ta vielä iellähki voin olla iloni, ₁₉šentäh kun tiijän, jotta tiän malittujen tähen ta Iisussan Hristossan Henken avulla tämä kaikki kiäntyy miun parahakši. ₂₀Vuotan ta toivon lujašti, jotta en missänä as's'ašša jouvu häpieh. Toivon, jotta voin nyt, niin kuin aina, olla rohkiena ta tuuvva kunnivuo Hristossalla, käykäh še šiitä miun elämän tahi kuoloman kautti. ₂₁Miula elämä on Hristossa ta kuoloma on voitto. ₂₂No kun jiänen eloh, šiitä on hyötyö miun ruavolla. En tiijä, pitäiskö miun valita elämä vain kuoloma. ₂₃Olen näijen kahen välissä. Tahtosin lähtie tiältä ta olla Hristossan kera, še niät ois miula parašta. ₂₄Teilä on kuitenki parempi, jotta jäisin eloh. ₂₅Olen šiitä varma, ta niin tiijän, jotta jiän henkih. Mie pisyn kaikkien tiän luona, jotta työ eistysijä ušošša ta šaisija šiitä iluo. ₂₆Šiitä työ Iisussan Hristossan omina šuatta vielä enämmän olla ylpiet miušta, konša tulen tiän luo uuvveštah.

₂₇Tiän pitäy vain elyä Hristossan Hyvän Viessin arvon mukah. Piäššenpä mie iče käymäh tiän luona ta nähnen teitä, tahi en piäšše, kuitenki tahtosin kuulla, jotta työ pisyttä lujašti šamašša henkeššä. Pisykkyä yheššä henkeššä ta šotikkua yksissä mielin Hyvän Viessin ta ušon puolešta. ₂₈Elkyä antakkua missänä as's'ašša vaššuštajien pölättyä iččienä. Še on merkki šiitä, jotta heitä vuottau uatu, a teitä pelaššuš. Ta tämä merkki on Jumalalta. ₂₉Teilä on annettu še oša, jotta šuatta uškuo Hristossah, ka vielä šuatta käršieki Hänen tähen. ₃₀Hyvän Viessin puolešta ruatuas's'a teitä vaššuššetah, niin kuin milma on vaššuššettu ta vieläki vaššuššetah. Šen työ oletta nähnyn ta šiitä nyt kuuletta.